Ποιοι επιτυγχάνονται με τα σημερινά δεδομένα;
α. Ο τρίτος στόχος της κοινωνικής αλληλεγγύης επιτυγχάνεται εξ ορισμού αλλά και στην πράξη. Όλοι εισφέρουμε ανάλογα με τις οικονομικές μας δυνατότητες και όλοι απολαμβάνουμε μέσω του συστήματος την ίδια περίθαλψη και φροντίδα.
β. Ο πρώτος στόχος, δηλαδή η παροχή υψηλής ποιότητας ιατρικών υπηρεσιών, είναι στόχοςπου παλεύεται. Ασφαλώς και λογικά δεν έχει κατακτηθεί ακόμα. Ο χρόνος θα δείξει.
γ. Ο δεύτερος στόχος της αξιοποίησης ολόκληρου του δυναμικού της χώρας σε ανθρώπους και μέσα, δυστυχώς δεν ξεκίνησε και δεν φαίνεται να προχωρεί κατά τρόπο που να εμπνέει αισιοδοξία.
Η συντριπτική πλειοψηφία του ιδιωτικού τομέα, για την ώρα τουλάχιστον, δεν συμμετέχει και είναι άγνωστες οι προοπτικές.
Αν τελικά η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα δεν επιτευχθεί, είναι σίγουρο ότι το εγχείρημα δε θα οδηγήσει εκεί που αρχικά στοχεύαμε. Αλλά σε κάτι διαφορετικό που θα έχει σχέση μόνο με τα δημόσια νοσηλευτήρια.
Θα βρεθούμε δηλαδή σε ένα «πόλεμο» μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με απρόβλεπτες συνέπειες:
i. Η μια περίπτωση θα είναι η επιβολή στον ιδιωτικό τομέα των όρων του κράτους, που τώρα ο ιδιωτικός τομέας απορρίπτει.
ii. Η άλλη περίπτωση θα είναι ενδεχομένως η κατάρρευση του δημόσιου τομέα κάτω από το βάρος του όγκου εργασίας που θα αντιμετωπίζει.
Και οι δύο περιπτώσεις είναι ανεπιθύμητες και θα πρέπει πάση θυσία να αποφευχθούν.
δ. Ο τέταρτος στόχος να καταστεί η Κύπρος Περιφερειακό Κέντρο παροχής υψηλής ποιότητας τριτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας που είναι εξ ίσου σημαντικός με το στόχο της κοινωνικής αλληλεγγύης, προφανώς με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να επιτευχθεί. Κι ούτε θα επιτευχθεί ποτέ αν δεν υπάρξει συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα.
Ποια είναι τα εμπόδια να επιτευχθεί αυτή η συνεργασία;
Πρώτο η «τάση» ή και η μεθόδευση να καταστούν οι γιατροί του ιδιωτικού τομέα υπάλληλοι του δημοσίου. Δεύτερον οι διαφορές ανάμεσα στο δημόσιο και τους ιδιώτες παρόχους για το ύψος της αμοιβής των προσφερόμενων υπηρεσιών. Ξεκινώ από το δεύτερο σημείο. Κατηγορηματικά δηλώνω ότι για το ζήτημα αυτό ευθύνη έχει ο δημόσιος τομέας και ο Ο.Α.Υ. Λέμε ότι τα δημόσια νοσηλευτήρια είναι, πρέπει να είναι, οι πυλώνες του ΓεΣΥ. Και ο λόγος είναι προφανής. Τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια είναι και επιχειρήσεις. Και συνεπακόλουθα επιδιώκουν το maximum δυνατό κέρδος. Συνεπώς δεν είναι νοητό να καθορίζουν αυτά ή έστω κυρίως αυτά, το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Από την άλλη όμως η εμπειρία δείχνει ότι, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ο δημόσιος τομέας δεν ήταν σε θέση να διενεργήσει αξιόπιστη κοστολόγηση των υπηρεσιών που προσφέρει.
Αν τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει δεν το γνωρίζω. Το εύχομαι όμως. Ασφαλώς αυτά πρέπει να έχουν ληφθεί υπόψιν από τον Ο.Α.Υ. που έχει ήδη καθορίσει τις αμοιβές για την πρωτοβάθμια ιατρική, τα φάρμακα κ.λπ. Δεν είμαι βέβαιος πόσο είναι εφικτό να καταλήξουν σε συμφωνία δημόσιος και ιδιωτικός τομέας.
Πιστεύω όμως ότι το κλειδί για να ξεπεραστούν τα προβλήματα ανάμεσα δημόσιου και ιδιωτικού είναι αλλού. Βρίσκεται στην αντιμετώπιση και διευθέτηση του πρώτου προβλήματος που αναφέραμε, δηλ. στην δημοσιοϋπαλληλοποίηση των ιδιωτών γιατρών και ειδικά των ειδικών γιατρών.
Ως έχει τώρα το σύστημα τους απαγορεύει να ασκούν την ιατρική τους έξω από τα πλαίσια του ΓεΕΣΥ αν και εφόσον αποδεχτούν να μπουν στο σύστημα.
Θεωρώ ότι αυτός ο όρος δεν έχει νόημα και δεν μπορεί να εξυπηρετήσει ούτε τους γιατρούς ούτε τον τόπο.
Αναφέραμε ότι ο τέταρτος στόχος της εισαγωγής του ΓεΣΥ ήταν και είναι να καταστήσει την Κύπρο περιφερειακό κέντρο τριτοβάθμιας ιατρικής. Ενώ ταυτόχρονα βασικός στόχος του ΓεΣΥ είναι η αξιοποίηση ολόκληρου του δυναμικού μας, ανθρώπινου και υλικού. Έχω την εντύπωση ότι οι στόχοι αυτοί συγκρούονται μεν, μπορούν όμως να συμπορευτούν προς όφελος όλων.
Το να επιτραπεί στους ιδιώτες γιατρούς να ασκούν παράλληλα με τα καθήκοντά τους στο ΓεΣΥ και ιδιωτική ιατρική νομίζω ότι θα δώσει αποφασιστική ώθηση για την επιτυχία του συστήματος.
Να μην ξεχνούμε ότι ήδη την Κύπρο επισκέπτονται πάνω από τρία εκατομμύρια ξένοι και θα είναι ακόμα περισσότεροι αν προωθήσουμε τον ιατρικό τουρισμό. Υποδομές έχουμε, ιατρικές σχολές έχουμε, εξαίρετους επιστήμονες έχουμε. Ας τους αξιοποιήσουμε σωστά. Και τότε θα έχουμε και σύστημα υγείας όπως το προδιαγράψαμε και περιφερειακό ιατρικό κέντρο θα καταστήσουμε τον τόπο μας.
* Πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου