Ο προστάτης είναι ένας αδένας του
ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Ο προστάτης παράγει και αποθηκεύει
ένα συστατικό του σπέρματος και βρίσκεται στην πύελο, κάτω από την
ουροδόχο κύστη και μπροστά από το ορθό. Ο προστάτης περιβάλλει τμήμα της
ουρήθρας, του σωλήνα που αδειάζει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη. Ένας
υγιής προστάτης είναι περίπου στο μέγεθος ενός καρυδιού. Λόγω της θέσης
του προστάτη, η ροή των ούρων μπορεί να επιβραδυνθεί ή να διακοπεί εάν ο
προστάτης αυξηθεί πολύ σε μέγεθος.
Ο καρκίνος του προστάτη δημιουργείται στους ιστούς του προστάτη. Μετά τον καρκίνο του δέρματος, εκείνος του προστάτη είναι η πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου στους άνδρες.
Στην πλειονότητα των ανδρών με καρκίνο του προστάτη, η νόσος
αναπτύσσεται πολύ αργά. Η πλειονότητα των ανδρών με χαμηλού βαθμού,
πρώιμο καρκίνο του προστάτη (το οποίο σημαίνει ότι τα καρκινικά κύτταρα
έχουν βρεθεί μόνο στον προστατικό αδένα και δεν έχουν κάνει μετάσταση)
ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη διάγνωσή τους με τον καρκίνο.
Πηγή: http://www.medicinenet.com
Μύθος. Τα συνηθέστερα νοσήματα του προστάτη είναι η καλοήθης υπερτροφία (διόγκωση), η προστατίτιδα και ο καρκίνος του προστάτη. Από αυτά, η προστατίτιδα είναι συχνότερη σε άνδρες ηλικίας 35-50 ετών, ενώ η καλοήθης υπερτροφία (η κατάσταση που οι άνδρες κοινά αποκαλούν «προστάτης») μπορεί να αρχίσει στις ίδιες ηλικίες (λ.χ. υπολογίζεται ότι προσβάλλει το 20% των 40άρηδων). Όσον αφορά τον καρκίνο του προστάτη, τα έξι στα δέκα κρούσματα παρατηρούνται σε άνδρες ηλικίας άνω των 65 ετών (η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 66 έτη), αλλά τα υπόλοιπα σε νεότερους. Επιπλέον, η εκδήλωσή του μετά τα 65 δεν σημαίνει πως αναπτύσσεται σε αυτή την ηλικία. Η ανάπτυξή του έχει αρχίσει περίπου 15 χρόνια νωρίτερα, απλώς μετά τα 60-65 προκαλεί πια αισθητά συμπτώματα τα οποία αντιλαμβάνονται οι ασθενείς. Επομένως, η ηλικία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για προβλήματα στον προστάτη, αλλά αυτά μπορεί να εκδηλωθούν ακόμα και σε νεαρά άτομα.
2. Η καλοήθης υπερτροφία του προστάτη οδηγεί στον καρκίνο
Δεν ισχύει. Η διόγκωση (δηλαδή η υπερτροφία) του προστάτη είναι μία καλοήθης κατάσταση που σχετίζεται με την ορμόνη του ανδρικού φύλου, την τεστοστερόνη. Σχεδόν όλοι οι άνδρες την εκδηλώνουν με την πρόοδο της ηλικίας. Υπολογίζεται, ότι ένας άνδρας έχει μία πιθανότητα στις 12 να την εκδηλώσει πριν την ηλικία των 40 ετών, μία στις δύο πιθανότητες στις ηλικίες 51-60 ετών και οκτώ στις δέκα όταν περάσει τα 80 του χρόνια. Παρότι όμως είναι τόσο συχνή, δεν υπάρχει καμία επιστημονική ένδειξη που να την συσχετίζει με τον καρκίνο. Ούτε υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα πως οι άνδρες με «προστάτη» διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.
3. Μια αυξημένη τιμή στο PSA σημαίνει πάντοτε καρκίνος
Ούτε αυτό είναι αλήθεια. Μολονότι το PSA θεωρείται ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη, τα επίπεδά του δεν αυξάνονται σε όλους τους άνδρες με καρκίνο, ενώ μπορεί να αυξηθούν και εξαιτίας της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και της προστατίτιδας. Στην πραγματικότητα, αυξάνονται στο 15%-20% των ασθενών με σοβαρή προστατίτιδα και στο 70% των ανδρών με καρκίνο προστάτη. Ωστόσο μπορεί να αυξηθούν ελάχιστα και έπειτα από διέγερση του προστάτη, όπως συμβαίνει κατά την εκσπερμάτιση, με έντονες ασκήσεις όπως η ποδηλασία, με την δακτυλική εξέταση του προστάτη από τον γιατρό κ.λπ. Επειδή, λοιπόν, το PSA μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, συνιστάται κατ’ αρχάς στους άνδρες να αποφεύγουν το σεξ και την ποδηλασία επί τουλάχιστον 1-2 ημέρες πριν κάνουν το PSA. Επιπλέον, εκτός από μέτρηση του PSA συνιστάται και δακτυλική εξέταση του προστάτη, ενώ οι νεότερες τιμές του PSA συγκρίνονται με τις παλαιότερες για να ελέγχεται και η διακύμανσή τους.
4. Οι άνδρες που βγάζουν τον προστάτη τους θα πάθουν στυτική δυσλειτουργία
Μύθος. Αν και η στυτική δυσλειτουργία και η ακράτεια ούρων αποτελούν παρενέργειες ορισμένων χειρουργικών θεραπειών για τον καρκίνο του προστάτη, το αν θα εμφανιστούν εξαρτάται από το είδος της εγχείρησης, την εμπειρία του χειρουργού αλλά και από τον οργανισμό του ίδιου του ασθενούς. Σε κάθε περίπτωση, οι άνδρες πρέπει να γνωρίζουν ότι ο προστάτης δεν παίζει ρόλο στην στύση. Αυτό που κάνει είναι ότι παράγει υγρά που εμπλουτίζουν το σπέρμα και είναι απαραίτητα για τη βιωσιμότητα και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Τα προβλήματα στύσης μετά την εγχείρηση (ή έπειτα από άλλες θεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη, όπως η βραχυθεραπεία) συνήθως σχετίζονται με τραυματισμό και δημιουργία ουλής στους μαλακούς ιστούς και τα νεύρα του πέους που βρίσκονται στην ίδια περιοχή.
5. Η προστατίτιδα πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά
Μάλλον ισχύει ότι συνήθως δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, δεδομένου ότι στο 90-95% των περιπτώσεων είναι χρόνια και μη βακτηριακή. Αντιβιοτική θεραπεία συνιστάται μόνο στο 5-10% των περιπτώσεων προστατίτιδας που οι εργαστηριακές εξετάσεις και τα συμπτώματα (π.χ. πυρετός) υποδηλώνουν την ύπαρξη βακτηρίων.
6. Η έλλειψη σεξουαλικής δραστηριότητας οδηγεί στον καρκίνο
Μύθος. Υπάρχουν κάποιες επιστημονικές ενδείξεις ότι οι συχνές εκσπερματίσεις μειώνουν τον κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου του προστάτη, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η απουσία του σεξ είναι η αιτία του καρκίνου. Μπορεί να παίζουν ρόλο άλλοι παράγοντες, όπως τα γονίδια, ο τρόπος ζωής, ο αριθμός των παιδιών, η διατροφή, η φύση της σεξουαλικής δραστηριότητας κ.λπ. Πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του προστάτη είναι η ηλικία, η καταγωγή (φυλή), το οικογενειακό ιστορικό της νόσου και η παχυσαρκία.
7. Ο καρκίνος του προστάτη χρειάζεται πάντοτε εγχείρηση και χημειοθεραπεία
Αυτό δεν ισχύει. Σε μία στις τρεις περιπτώσεις όχι μόνο δεν απαιτείται άμεση θεραπεία, αλλά αυτή μπορεί να γίνει και ύστερα από 5-10 χρόνια (αυτό συνήθως ισχύει για καρκίνους με πολύ αργή ανάπτυξη, που ανιχνεύονται σε σχετικά μεγάλης ηλικίας ασθενείς). Στο μεσοδιάστημα, οι ασθενείς πρέπει ανά τρίμηνο να κάνουν δακτυλική εξέταση και μέτρηση του PSA, ώστε αν τυχόν γίνει πιο επιθετικός ο όγκος τους, να αρχίσει αμέσως η θεραπεία.
If you still have trouble, ask your doctor about treatments for erectile dysfunction. There are medications and devices that can help. He’ll tell you if they’re right for you.
Other prostate cancer treatments, like radiation and hormone therapy, also can affect your sex life. Talk to your doctor about your choices.
You might leak urine after surgery, but it’s usually short-term. Within a year, about 95% of men have as much bladder control as they did before the operation.
Καρκίνος του προστάτη: Πρώιμα συμπτώματα
Ο καρκίνος του προστάτη συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα για πολλά χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα, η νόσος μπορεί να έχει εξαπλωθεί πέρα από τον προστάτη. Όταν, ωστόσο, υπάρχουν πρώιμα συμπτώματα, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:- Δυσκολία στην ούρηση.
- Δυσκολία στην έναρξη της ροής των ούρων ή/και στην διακοπή της ροής των ούρων.
- Ανάγκη συχνής ούρησης, ιδιαίτερα τη νύχτα.
- Ασθενής ροή των ούρων.
- Ροή των ούρων που ξεκινά και σταματά.
- Πόνος, ή κάψιμο κατά την ούρηση.
- Δυσκολία στύσης.
- Αίμα στο σπέρμα, ή στα ούρα.
- Συχνοί πόνοι στο κάτω μέρος της πλάτης, τους γοφούς, ή τους μηρούς.
Τι άλλες παθήσεις του προστάτη μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως αυτά;
Καθώς οι άνδρες γερνούν, ο προστάτης τους μπορούν να μεγαλώσει και να μπλοκάρει τη ροή των ούρων ή να παρεμποδίσει τη σεξουαλική λειτουργία. Αυτή η κοινή πάθηση, που ονομάζεται καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ), δεν είναι καρκίνος, αλλά μπορεί να προκαλέσει πολλά από τα ίδια συμπτώματα, όπως ο καρκίνος του προστάτη. Αν και η ΚΥΠ δεν αποτελεί απειλή για τη ζωή του ατόμου, μπορεί να απαιτεί θεραπεία με φάρμακα, ή χειρουργική επέμβαση για να εκμηδενιστούν τα συμπτώματα. Μία μόλυνση, ή φλεγμονή του προστάτη, που ονομάζεται προστατίτιδα, μπορεί επίσης να προκαλέσει πολλά από τα ίδια συμπτώματα, όπως ο καρκίνος του προστάτη.Μπορεί ο καρκίνος του προστάτη να εντοπιστεί, προτού ένας άνδρας έχει συμπτώματα;
Ναι. Δύο εξετάσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη, ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα απολύτως σύμπτωμα.- Το ένα είναι η δακτυλική εξέταση, στην οποία ένας γιατρός αισθάνεται τον προστάτη μέσω του ορθού για να εντοπίσει τυχόν σκληρές, ή παραμορφωμένες περιοχές στον προστατικό αδένα.
- Το άλλο είναι ένα τεστ αίματος που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση μιας ουσίας που παράγεται από τον προστάτη και ονομάζεται ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA).
Πηγή: http://www.medicinenet.com
Μύθοι και αλήθειες για τον προστάτη
1. Τα προβλήματα του προστάτη εμφανίζονται μετά τα 60Μύθος. Τα συνηθέστερα νοσήματα του προστάτη είναι η καλοήθης υπερτροφία (διόγκωση), η προστατίτιδα και ο καρκίνος του προστάτη. Από αυτά, η προστατίτιδα είναι συχνότερη σε άνδρες ηλικίας 35-50 ετών, ενώ η καλοήθης υπερτροφία (η κατάσταση που οι άνδρες κοινά αποκαλούν «προστάτης») μπορεί να αρχίσει στις ίδιες ηλικίες (λ.χ. υπολογίζεται ότι προσβάλλει το 20% των 40άρηδων). Όσον αφορά τον καρκίνο του προστάτη, τα έξι στα δέκα κρούσματα παρατηρούνται σε άνδρες ηλικίας άνω των 65 ετών (η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 66 έτη), αλλά τα υπόλοιπα σε νεότερους. Επιπλέον, η εκδήλωσή του μετά τα 65 δεν σημαίνει πως αναπτύσσεται σε αυτή την ηλικία. Η ανάπτυξή του έχει αρχίσει περίπου 15 χρόνια νωρίτερα, απλώς μετά τα 60-65 προκαλεί πια αισθητά συμπτώματα τα οποία αντιλαμβάνονται οι ασθενείς. Επομένως, η ηλικία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για προβλήματα στον προστάτη, αλλά αυτά μπορεί να εκδηλωθούν ακόμα και σε νεαρά άτομα.
2. Η καλοήθης υπερτροφία του προστάτη οδηγεί στον καρκίνο
Δεν ισχύει. Η διόγκωση (δηλαδή η υπερτροφία) του προστάτη είναι μία καλοήθης κατάσταση που σχετίζεται με την ορμόνη του ανδρικού φύλου, την τεστοστερόνη. Σχεδόν όλοι οι άνδρες την εκδηλώνουν με την πρόοδο της ηλικίας. Υπολογίζεται, ότι ένας άνδρας έχει μία πιθανότητα στις 12 να την εκδηλώσει πριν την ηλικία των 40 ετών, μία στις δύο πιθανότητες στις ηλικίες 51-60 ετών και οκτώ στις δέκα όταν περάσει τα 80 του χρόνια. Παρότι όμως είναι τόσο συχνή, δεν υπάρχει καμία επιστημονική ένδειξη που να την συσχετίζει με τον καρκίνο. Ούτε υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα πως οι άνδρες με «προστάτη» διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.
3. Μια αυξημένη τιμή στο PSA σημαίνει πάντοτε καρκίνος
Ούτε αυτό είναι αλήθεια. Μολονότι το PSA θεωρείται ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη, τα επίπεδά του δεν αυξάνονται σε όλους τους άνδρες με καρκίνο, ενώ μπορεί να αυξηθούν και εξαιτίας της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και της προστατίτιδας. Στην πραγματικότητα, αυξάνονται στο 15%-20% των ασθενών με σοβαρή προστατίτιδα και στο 70% των ανδρών με καρκίνο προστάτη. Ωστόσο μπορεί να αυξηθούν ελάχιστα και έπειτα από διέγερση του προστάτη, όπως συμβαίνει κατά την εκσπερμάτιση, με έντονες ασκήσεις όπως η ποδηλασία, με την δακτυλική εξέταση του προστάτη από τον γιατρό κ.λπ. Επειδή, λοιπόν, το PSA μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, συνιστάται κατ’ αρχάς στους άνδρες να αποφεύγουν το σεξ και την ποδηλασία επί τουλάχιστον 1-2 ημέρες πριν κάνουν το PSA. Επιπλέον, εκτός από μέτρηση του PSA συνιστάται και δακτυλική εξέταση του προστάτη, ενώ οι νεότερες τιμές του PSA συγκρίνονται με τις παλαιότερες για να ελέγχεται και η διακύμανσή τους.
4. Οι άνδρες που βγάζουν τον προστάτη τους θα πάθουν στυτική δυσλειτουργία
Μύθος. Αν και η στυτική δυσλειτουργία και η ακράτεια ούρων αποτελούν παρενέργειες ορισμένων χειρουργικών θεραπειών για τον καρκίνο του προστάτη, το αν θα εμφανιστούν εξαρτάται από το είδος της εγχείρησης, την εμπειρία του χειρουργού αλλά και από τον οργανισμό του ίδιου του ασθενούς. Σε κάθε περίπτωση, οι άνδρες πρέπει να γνωρίζουν ότι ο προστάτης δεν παίζει ρόλο στην στύση. Αυτό που κάνει είναι ότι παράγει υγρά που εμπλουτίζουν το σπέρμα και είναι απαραίτητα για τη βιωσιμότητα και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Τα προβλήματα στύσης μετά την εγχείρηση (ή έπειτα από άλλες θεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη, όπως η βραχυθεραπεία) συνήθως σχετίζονται με τραυματισμό και δημιουργία ουλής στους μαλακούς ιστούς και τα νεύρα του πέους που βρίσκονται στην ίδια περιοχή.
5. Η προστατίτιδα πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά
Μάλλον ισχύει ότι συνήθως δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, δεδομένου ότι στο 90-95% των περιπτώσεων είναι χρόνια και μη βακτηριακή. Αντιβιοτική θεραπεία συνιστάται μόνο στο 5-10% των περιπτώσεων προστατίτιδας που οι εργαστηριακές εξετάσεις και τα συμπτώματα (π.χ. πυρετός) υποδηλώνουν την ύπαρξη βακτηρίων.
6. Η έλλειψη σεξουαλικής δραστηριότητας οδηγεί στον καρκίνο
Μύθος. Υπάρχουν κάποιες επιστημονικές ενδείξεις ότι οι συχνές εκσπερματίσεις μειώνουν τον κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου του προστάτη, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η απουσία του σεξ είναι η αιτία του καρκίνου. Μπορεί να παίζουν ρόλο άλλοι παράγοντες, όπως τα γονίδια, ο τρόπος ζωής, ο αριθμός των παιδιών, η διατροφή, η φύση της σεξουαλικής δραστηριότητας κ.λπ. Πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του προστάτη είναι η ηλικία, η καταγωγή (φυλή), το οικογενειακό ιστορικό της νόσου και η παχυσαρκία.
7. Ο καρκίνος του προστάτη χρειάζεται πάντοτε εγχείρηση και χημειοθεραπεία
Αυτό δεν ισχύει. Σε μία στις τρεις περιπτώσεις όχι μόνο δεν απαιτείται άμεση θεραπεία, αλλά αυτή μπορεί να γίνει και ύστερα από 5-10 χρόνια (αυτό συνήθως ισχύει για καρκίνους με πολύ αργή ανάπτυξη, που ανιχνεύονται σε σχετικά μεγάλης ηλικίας ασθενείς). Στο μεσοδιάστημα, οι ασθενείς πρέπει ανά τρίμηνο να κάνουν δακτυλική εξέταση και μέτρηση του PSA, ώστε αν τυχόν γίνει πιο επιθετικός ο όγκος τους, να αρχίσει αμέσως η θεραπεία.
Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται
για γενική ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να
αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία υγείας .
This information is intended as a
general guide only and not to provide specific information for individual
patient care. Any questions about your own situation should be directed to your
medical practitioner.
.
PediamedMyths and Facts About This Disease
Myth 1: Prostate cancer surgery will end your sex life and cause urine leakage.
Fact: Your surgeon may be able to spare the nerves that help trigger erections. That means you should be able to have an erection strong enough for sex again. But it may be a while. Recovery can take from 4 to 24 months, maybe longer. Younger men usually heal sooner.If you still have trouble, ask your doctor about treatments for erectile dysfunction. There are medications and devices that can help. He’ll tell you if they’re right for you.
Other prostate cancer treatments, like radiation and hormone therapy, also can affect your sex life. Talk to your doctor about your choices.
You might leak urine after surgery, but it’s usually short-term. Within a year, about 95% of men have as much bladder control as they did before the operation.
Myth 2: Only elderly men get prostate cancer.
Fact: It’s rare for men under 40 to get it. If you have concerns, ask your doctor if you should get tested earlier. Age isn’t the only factor. Others include:- Family history: If your father or brother had it, you could be two or three times more likely to get it. The more relatives you have with the disease, the greater your chances of getting it.
- Race: African-American men are more likely to get it than anyone else. Scientists don’t know why.
Myth 3: You have to start treatment right away.
Fact: You and your doctor may decide not to treat your prostate cancer. Reasons include:- It’s in an early stage and is growing very slowly.
- You’re elderly or have other illnesses. Prostate cancer treatment may not prolong your life and may make it harder to care for your other health problems.
Myth 4: A high PSA score means you have prostate cancer.
Fact: Not necessarily. An inflamed prostate can drive up your numbers. The score helps your doctor decide if you need more tests to check for prostate cancer. Also, he’ll watch your PSA score over time. If it’s on the rise, that could be a sign of a problem. If it goes down after cancer treatment, that’s great.Myth 5: If you get prostate cancer, you’ll die of the disease.
Fact: Many men with prostate cancer are likely to live to an old age or die of some other cause.
SOURCE :WebMD
Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται
για γενική ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να
αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία υγείας .
This information is intended as a
general guide only and not to provide specific information for individual
patient care. Any questions about your own situation should be directed to your
medical practitioner.
.
Pediamed
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου