10 κανόνες για ασφάλεια στη θάλασσα μετά τα 50-Κολυμπώ με ασφάλεια

Το κολύμπι δεν είναι μόνο διασκεδαστικό αλλά και καλή αερόβια άσκηση. Τώρα που ο καιρός είναι ζεστός είναι η τέλεια στιγμή για κολύμπι.
Οποιοσδήποτε και σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να αρχίσει κολύμπι για να βελτιώσει τη γενική του υγεία. Το κολύμπι είναι καλή άσκηση χαμηλής έντασης για όλο το σώμα σε ανθρώπους με αρθρίτιδα, μυοσκελετικούς περιορισμούς ή περιορισμούς λόγω βάρους. Επειδή είναι χαμηλής έντασης μπορεί να πραγματοποιηθεί από ανθρώπους κάθε βάρους, ηλικίας ή σωματικής ικανότητας.

Η κοινή λογική και η αποδοχή της ηλικίας και της φυσικής σας κατάστασης είναι τα πρώτα βήματα για να απολαύσετε με ασφάλεια το κολύμπι στη θάλασσα. Πρέπει όμως να τηρείτε και κάποιους βασικούς κανόνες

Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια βουτιά στη θάλασσα. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, όμως, έτσι και το κολύμπι έχει μερικούς κανόνες, τους οποίους δεν πρέπει να παραβαίνουμε αν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς.

Ο οργανισμός Safe Water Sports δημοσίευσε τους βασικούς κανόνες για ασφάλεια στη θάλασσα για τους ηλικιωμένους. Πρακτικά, όμως, οι περισσότεροι μας αφορούν όλους, ιδίως όσους έχουμε περάσει τα 50. Να ποιοι είναι.

Κανόνας 1: Να κολυμπάτε πάντοτε παράλληλα στην ακτή και όχι μέχρι εξαντλήσεως.

Η κολύμβηση στη θάλασσα πρέπει να γίνεται παράλληλα με την ακτή και όχι κάθετα σε αυτή. Πρέπει επίσης να γίνεται εντός του χώρου που ορίζεται από τις σημαδούρες (όπου υπάρχουν). Να θυμάστε ότι εκτός του χώρου αυτού και γενικότερα στα βαθιά, κυκλοφορούν πλεούμενα που μπορεί να σας κτυπήσουν, εάν δεν σας δουν.

Κανόνας 2: Η θάλασσα θέλει παρέα. Ιδανικά, σε παραλία με ναυαγοσώστη.

Το κολύμπι δεν πρέπει ΠΟΤΕ να είναι μια ατομική δραστηριότητα. Αυτό ισχύει για όλους, αλλά ακόμα περισσότερο για τους ηλικιωμένους. Η αντοχή, η ισορροπία και η ευελιξία μειώνονται καθώς μεγαλώνουμε. Μπορεί να είναι εύκολο να χάσετε την ισορροπία σας καθώς περπατάτε μέσα στη θάλασσα, ειδικά όταν ο βυθός είναι βραχώδης. Είναι επίσης πιθανότερο να αισθανθείτε μια αδιαθεσία μέσα στο νερό.

Οι κίνδυνοι αυτοί εντείνονται ακόμα περισσότερο αν πάσχετε από χρόνιο πρόβλημα υγείας. Και αν αυτό είναι νευρολογικό (π.χ. άνοια, παθήσεις του λαβυρίνθου) είναι ακόμα μεγαλύτεροι.

Επομένως, να κολυμπάτε πάντοτε με κάποιον που είναι σε θέση να σας προσέχει και θα σας βοηθήσει, αν παραστεί ανάγκη. Και ιδανικά να κολυμπάτε σε παραλία με ναυαγοσώστη, κοντά στον πύργο του. Να θυμάστε ότι ο χώρος επίβλεψής του είναι 200 μέτρα εκατέρωθεν του πύργου.

Κανόνας 3: Να μπαίνετε σταδιακά στη θάλασσα. Και να βγαίνετε χωρίς βιασύνη.

Να μπαίνετε σιγά-σιγά στο νερό, βρέχοντας πρώτα το πρόσωπό σας, ύστερα τα χέρια σας κ.ο.κ. Η σταδιακή προσαρμογή στη μειωμένη θερμοκρασία του νερού δίνει στον οργανισμό τον απαραίτητο χρόνο για την κινητοποίηση των μηχανισμών θερμορρύθμισης.

Kανόνας 4: Στα βαθιά να έχετε πάντοτε μαζί ένα πλευστό μέσο.

Αν κολυμπάτε σε σημεία όπου δεν πατώνετε, να έχετε μαζί σας ένα πλευστό βοήθημα («μακαρόνι», σωσίβιο κλπ). Αυτό θα σας βοηθήσει να μείνετε στην επιφάνεια της θάλασσας, αν αισθανθείτε αδυναμία ή εξάντληση ή πάθετε κράμπα.

Kανόνας 5: Να ακούτε την καρδιά σας.

Καθώς μεγαλώνουμε, γερνάει ολόκληρο το σώμα. Μην υπερεκτιμάτε τις αντοχές της καρδιάς σας, ιδίως αν είστε αγύμναστοι. Αν πάσχετε από οποιοδήποτε χρόνιο πρόβλημα υγείας, να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν αρχίσετε το κολύμπι στη θάλασσα. Αν έχετε καρδιολογικά προβλήματα, μην κολυμπάτε επί πολλή ώρα. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να αυξάνουν στη διάρκεια της κολύμβησης τον κίνδυνο:

• Στηθάγχης (πόνος στο θώρακα ως αποτέλεσμα μειωμένης αιμάτωσης του μυοκαρδίου)
• Υπότασης
• Καρδιακής αρρυθμίας (μπορεί να την προκαλέσει η απότομη έκθεση στο κρύο νερό)

Kανόνας 6: Να κολυμπάτε κοντά στην ακτή, ιδανικά όπου πατάτε

Αν και δεν είναι ό,τι καλύτερο, το κολύμπι είναι προτιμότερο να γίνεται σε τέτοιο βάθος, ώστε να μπορείτε να πατήσετε στον πυθμένα αν παραστεί ανάγκη. Πατώντας στην άμμο αντί για να κολυμπάτε, είναι επίσης πιο εύκολο να ζητήσετε βοήθεια κουνώντας ψηλά τα χέρια σας.

Κανόνας 7: Μην κολυμπάτε ΠΟΤΕ μετά από κατανάλωση φαγητού ή ποτού.

Η λειτουργία της πέψης απαιτεί αύξηση της αιμάτωσης των οργάνων του πεπτικού συστήματος (στομάχι, λεπτό και παχύ έντερο). Αυτό επιβαρύνει ελαφρώς την καρδιά. Όταν κολυμπάμε με γεμάτο στομάχι, η καρδιά μας επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο, καθώς αναγκάζεται να δουλέψει ακόμη πιο εντατικά για να αντεπεξέλθει και στις ανάγκες των μυών κατά την κολύμβηση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμία της καρδιάς (ακόμη και έμφραγμα), υπόταση ή/και λιποθυμία. Επίσης, κολυμπώντας με γεμάτο στομάχι (ιδίως εάν κάνουμε βουτιές) αυξάνεται ο κίνδυνος:

• Παλινδρόμησης (επιστροφής γαστρικού περιεχομένου από το στομάχι στον οισοφάγο)
• Εισρόφησης (είσοδος του περιεχομένου του στομάχου στους αεραγωγούς).

Τα ίδια ισχύουν και όταν το στομάχι μας είναι γεμάτο με υγρά. Ειδικά το αλκοόλ, όμως, ενέχει πρόσθετους κινδύνους, καθώς:

• Μειώνει και τα αντανακλαστικά που είναι απαραίτητα για ασφαλή κολύμβηση
• Αυξάνει τον κίνδυνο εμέτου και εισρόφησης
• Μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια προσανατολισμού
• Διαταράσσει τη θερμορρύθμιση του σώματος

Κανόνας 8: Να συμπεριφέρεστε αναλόγως με την κατάσταση της υγείας σας

Ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη θάλασσα, εάν πάσχετε από προβλήματα υγείας και παίρνετε φάρμακα. Κατ' αρχάς, πρέπει να πάντοτε να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας πριν αρχίσετε να κάνετε μπάνιο στη θάλασσα. Μην ξεχνάτε να τον ρωτάτε, αν επιτρέπεται να κάνετε βουτιές. Επιπλέον, πρέπει να λαμβάνετε τη φαρμακευτική αγωγή σας, αναλόγως με τις οδηγίες του.

Να θυμάστε, όμως, ότι το κολύμπι μπορεί να επηρεαστεί από ορισμένα φάρμακα. Ενδεικτικά:

• Τα νευρολογικά φάρμακα μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα συγκέντρωσης, τον προσανατολισμό και τα αντανακλαστικά.
• Τα αντιϋπερτασικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν υπόταση ή/και λιποθυμία (ιδίως τις ζεστές ημέρες)
• Η ινσουλίνη και τα αντιδιαβητικά φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε υπογλυκαιμία (ιδίως σε συνδυασμό με έντονη άσκηση).

Εξυπακούεται ότι ποτέ και για κανένα λόγο δεν θα πηγαίνετε μόνοι για κολύμπι στη θάλασσα.

Κανόνας 9: Να προσέχετε πως και τι ώρα κολυμπάτε

Να μην επιπλέετε κάθετα για πολλή ώρα, διότι κινδυνεύετε από υπόταση και υποθερμία. Όσο βρίσκεστε μέσα στο νερό, να κινείτε διαρκώς τα άκρα σας. Να μην κολυμπάτε επί πολλή ώρα σε κρύο νερό. Να αποφεύγετε το κολύμπι τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας (το νερό είναι παγωμένο). Να αποφεύγετε το κολύμπι το μεσημέρι που ο ήλιος είναι πιο ζεστός. Ούτε να κάθεστε στον ήλιο πριν μπείτε στο νερό. Να θυμάστε ότι οι ακραίες θερμοκρασίες και οι μεταβολές τους με την είσοδο/έξοδο στο νερό μπορεί να είναι επικίνδυνες. Αν η θάλασσα είναι πολύ κρύα, μην βουτήξετε καθόλου.

Κανόνας 10: Βγείτε από το νερό αμέσως, αν νιώσετε ότι κάτι δεν πάει καλά

Αν αισθανθείτε το παραμικρό περίεργο σύμπτωμα, από μία μικρή κράμπα έως την αίσθηση ότι ζαλίζεστε, ζητήστε βοήθεια από τον άνθρωπό σας που κολυμπά δίπλα σας. Ύστερα, προσπαθήστε να βγείτε στην ακτή σιγά-σιγά, χωρίς πανικό. Μην περιμένετε να δείτε πως θα εξελιχθούν τα συμπτώματά σας για να ζητήσετε βοήθεια και να βγείτε από τη θάλασσα.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

https://safewatersports.com/el/2019-10-01-14-43-04/766-sea-safety-campaign-for-the-elderly-gr

sourses: iatropedia .gr, safewatersports etc

ΜΥΚΗΤΙΑΣΙΚΕΣ ΔΕΡΜΑΤΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ-Ringworm

Ονομάζεται και “Ringworm” (λειχήνας)ή “Tinea”(τριχοφυτία). Είναι η κοινή μυκητιασική λοίμωξη στο δέρμα που συνήθως επηρεάζει διάφορα σημεία σε όλο το σώμα (tinea corporis), το τριχωτό της κεφαλής (tinea capitis), τα πόδια (tinea pedis, ή “πόδι του αθλητή”) και τη βουβωνική χώρα (tinea cruris).

Είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που συχνά έχει σχήμα δαχτυλιδιού. Μπορεί στο εσωτερικό του δακτυλίου να έχει κόκκινο χρώμα ή να έχει και κανονικό χρώμα δέρματος.Ringworm is a common fungal skin infection otherwise known as tinea. Ringworm most commonly affects the skin on the body (tinea corporis), the scalp (tinea capitis), the feet (tinea pedis, or athlete's foot), or the groin (tinea cruris, or jock itch).

Μήπως Ringworm (σ.σ. worm = σκουλήκι στα αγγλικά) σημαίνει ότι έχω σκουλήκια;

Does Ringworm Mean I Have Worms?

No. Ringworm is not caused by a worm. It's a fungal infection that often forms a ring-shaped rash. It can have a red center (seen here) or normal skin tone inside the ring. Other rashes can look like ringworm, including spider bites, nummular eczema, and Lyme disease, a more serious infection that produces a bull's-eye shaped rash. These require different treatments, so it's important to consult a medical professional.

Όχι η πάθηση δεν προκαλείται από κάποιο σκουλήκι. Είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που συχνά σχηματίζει στο δέρμα ένα εξάνθημα σε σχήμα δακτυλίου. Μπορεί να έχει ένα κόκκινο κέντρο ή κανονικό τόνο του δέρματος στο εσωτερικό του δακτυλίου.

Τι προκαλεί την λοίμωξη;

Ορισμένοι μύκητες μπορεί να βοηθούν το σώμα, αλλά ένας τύπος δερματόφυτου μύκητα που προκαλεί την λοίμωξη αυτή, ερεθίζει το δέρμα σε μεγάλο βαθμό. Αυτοί οι μύκητες τρέφονται από τους νεκρούς ιστούς στο δέρμα σας, τα μαλλιά και τα νύχια. Τα δερματόφυτα ευδοκιμούν σε ζεστές, υγρές περιοχές, όπως οι πτυχώσεις του δέρματος στην περιοχή βουβωνική χώρα, ή ανάμεσα στα δάχτυλα. Είναι πιο πιθανό να το πάθετε αν ιδρώνετε υπερβολικά ή έχετε μικροτραυματισμούς στο δέρμα σας, το τριχωτό της κεφαλής, ή στα νύχια σας.

What Causes Ringworm?

Certain fungi can help the body, but the dermatophyte types that cause ringworm irritate the skin instead. These fungi live off the dead tissues of your skin, hair, and nails. Dermatophytes thrive in warm, moist areas, such as the skin folds of the groin area or between the toes. You’re at greater risk of getting ringworm if you sweat excessively or have minor injuries to your skin, scalp, or nails.

Ringworm στο σώμα (Tinea Corporis)

Υπάρχουν διάφοροι τύποι λοίμωξης, που μπορεί να επηρεάσουν διάφορα μέρη στο σώμα. Όταν ο μύκητας προσβάλλει την επιδερμίδα, προκαλεί φαγούρα και κόκκινα, πρησμένα, φολιδωτά μπαλώματα που μπορεί να ξεφλουδίζουν και να εκκρίνουν υγρό. Συχνά είναι πιο κόκκινα εξανθήματα στην περίμετρό τους σε σύγκριση με τον φυσιολογικό τόνο του δέρματός σας, δημιουργώντας την εμφάνιση ενός δακτυλίου.
Ringworm of the Body (Tinea Corporis)
There are several types of ringworm (tinea) that can affect different parts of the body. When fungus affects the skin of the body, it often produces itchy, red, raised, scaly patches that may blister and ooze. The patches often have sharply defined edges. They are often redder around the outside with normal skin tone in the center, creating the appearance of a ring. Your skin may also appear unusually dark or light.

Ringworm στο τριχωτό της κεφαλής (Tinea capitis)

Αυτό επηρεάζει συνήθως τα άτομα στο τέλος της παιδικής ή της εφηβικής ηλικίας και εξαπλώνεται συχνά στα σχολεία. Εκδηλώνεται ως αποσπασματική, κλιμάκωση φαλακρών σημείων στο τριχωτό της κεφαλής.

Ringworm of the Scalp (Tinea Capitis)

Ringworm of the scalp commonly affects children in late childhood or adolescence. This condition may spread in schools. Tinea capitis often appears as patchy, scaling bald spots on the scalp. (Other scalp conditions, such as seborrhea or dandruff, do not cause hair loss).

Μυκητιασική δερματική λοίμωξη στο πόδι (Tinea Pedis)

Πρόκειται για μια εξαιρετικά κοινή διαταραχή στο δέρμα, επίσης γνωστή ως “πόδι του αθλητή”. Αυτή η μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και ξεφλούδισμα σε ιστούς των δαχτύλων του ποδιού, ειδικά ανάμεσα στο τέταρτο και του πέμπτο δάχτυλο. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαγούρα, κάψιμο, ερυθρότητα και τσούξιμο στα πέλματα των ποδιών.

Ringworm of the Foot (Tinea Pedis)

Tinea pedis is an extremely common skin disorder, also known as athlete's foot.  This fungal infection may cause scaling and inflammation in the toe webs, especially the one between the fourth and fifth toes. Other symptoms include itching, burning, redness, and stinging on the soles of the feet.

Μυκητιασική δερματική λοίμωξη στη βουβωνική χώρα (Tinea cruris)

Σε αυτή την περίπτωση τα σημάδια τείνουν να είναι κοκκινωπά-καφέ και μπορεί να εκτείνονται από τις πτυχώσεις της βουβωνικής χώρας μέχρι και τους μηρούς. Συνήθως εμφανίζεται σε ενήλικες άνδρες και αγόρια, λόγω του ιδρώτα, της ζέστης και της υγρασίας, και από τις τριβές από τα στενά ρούχα.

Ringworm of the Groin (Tinea Cruris)

Tinea of the groin (jock itch) tends to have a reddish-brown color and may extend from the folds of the groin down onto one or both thighs. Jock itch occurs mostly in adult men and adolescent boys. (Other conditions that can mimic tinea cruris include yeast infections, psoriasis, and intertrigo.) Jock itch may occur due to sweating, hot and humid weather, or friction from wearing tight clothes.

Ringworm στα γένια (Tinea barbae)

Η λοίμωξη στη γενειοφόρο περιοχή του προσώπου και του λαιμού, με οιδήματα και έντονη τοπική αποξήρανση στο δέρμα, μερικές φορές προκαλεί πτώση των τριχών.

Ringworm of the Beard (Tinea Barbae)

Ringworm of the bearded area of the face and neck, with swellings and marked crusting, sometimes causes the hair to break off. In the days when men went to the barber daily for a shave, tinea barbae was called barber's itch.

Ringworm στο πρόσωπο (Tinea Faciei)

Όταν εμφανίζεται έξω από την γενειοφόρο περιοχή, σπανίως η λοίμωξη είναι σε σχήμα δακτυλίου. Συνήθως προκαλεί απολέπιση ερυθρών ξηρών περιοχών στο δέρμα με δυσδιάκριτα άκρα.

Ringworm of the Face (Tinea Faciei)

Ringworm on the face outside of the beard area is called tinea faciei. On the face, ringworm is rarely ring-shaped. Characteristically, it causes red, scaly patches with indistinct edges.

Λοίμωξη στο χέρι (Tinea Manus)

Όταν εκδηλώνεται στο χέρι, συνήθως πλήττει τις παλάμες και τα κενά μεταξύ των δακτύλων. Δημιουργεί πάχυνση (υπερκεράτωση) αυτών των περιοχών, συχνά στο ένα μόνο χέρι. Πολλές φορές εκδηλώνεται μαζί με την αντίστοιχη λοίμωξη στα πόδια.

Ringworm of the Hand (Tinea Manuum)

Ringworm may involve the hands, particularly the palms and the spaces between the fingers. It typically causes thickening (hyperkeratosis) of these areas, often on only one hand. Tinea manuum is a common companion of tinea pedis (ringworm of the feet).

Ringworm των νυχιών (Tinea Unguium)

Είναι η πιο κοινή μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών, που ονομάζεται επίσης και ονυχομυκητίαση. Μπορεί να κάνει τα νύχια φαίνονται λευκά, παχιά, θολά και εύθραυστα, αλλά τις περισσότερες φορές τα νύχια φαίνονται κίτρινα, παχιά και εύθραυστα. Τα τεχνητά νύχια στις γυναίκες αυξάνουν τον κίνδυνο για τη συγκεκριμένη λοίμωξη.

Ringworm of the Nails (Tinea Unguium)

Ringworm is the most common fungal infection of the nails, also called onychomycosis. It can make fingernails look white, thick, opaque, and brittle, but more often toenails look yellow, thick, and brittle. Artificial nails increase the risk for tinea unguium as emery boards can carry infection, and water can collect under the artificial nail, creating a moist area for fungal growth.

Μεταδίδεται εύκολα

Το ringworm είναι εξαιρετικά μεταδοτική πάθηση και μπορεί να εξαπλωθεί με πολλούς τρόπους:

• Μπορείτε να κολλήσετε από ένα μολυσμένο άτομο, ζώο, αντικείμενο, ακόμη και από το έδαφος.
• Η θερμότητα και η υγρασία βοηθούν τους μύκητες αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν, γεγονός που καθιστά τα συμπτώματα πιο συχνά σε περιοχές όπου ιδρώνετε.
• Οι μύκητες αναπτύσσονται επίσης σε πτυχώσεις του δέρματος, όπως εκείνες στην βουβωνική χώρα ή ανάμεσα στα δάχτυλα.

  Spreads on Contact

  Ringworm is highly contagious and can be spread multiple ways.
  
• You can get it from an infected person, animal, object, and even soil.
• Heat and moisture help fungi grow and thrive, which makes them more common in areas where you sweat.
• Fungi also grows in skin folds such as those in the groin or between the toes.

  Catching Ringworm From Pets

  Ringworm is an example of a zoonotic disease (transmitted from animals to humans). Cats are among the most commonly affected animals. If a cat has ringworm, a person in the house often gets the infection. Dogs, cows, goats, pigs, and horses can also spread ringworm to humans. People catch ringworm from touching the animals, or touching their  bedding, grooming items, saddles, carpeting, etc.

Αντιμετώπιση

Η μυκητιασική δερματική λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιμυκητιασικές κρέμες που περιέχουν κλοτριμαζόλη (Cruex, Lotrimin), μικοναζόλη (Desenex, Monistat-Derm), κετοκοναζόλη (Nizoral), και τερμπιναφίνη (Lamisil). Σε περιπτώσεις σοβαρών ή ανθεκτικών λοιμώξεων στο τριχωτό της κεφαλής ή τα νύχια, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει χάπια όπως τερβιναφίνη, ιτρακοναζόλη (Sporanox), γκριζεοφουλβίνη, φλουκοναζόλη (Diflucan), ciclopirox, ή ναφτιφίνη.

Tips for Preventing Ringworm

Ringworm is difficult to prevent, but here are tips to reduce your risk:

• Don't share clothing, sports gear, towels, or sheets.
• Wear slippers in locker rooms and public pool & bathing areas.
• Shower after any sport that includes skin-to-skin contact.
• Wear loose-fitting cotton clothing. Change your socks and underwear at least once a day.
• Keep skin clean and dry. Dry yourself completely after showering.
• If you have athlete's foot, put your socks on before your underwear to prevent spreading to your groin.
• Take your pet to the vet if it has patches of missing hair, which could be a sign of a fungal infection.

 SOURCES :WebMD, Iatropedia

Στοματική υγεία των παιδιών

Πότε πρέπει να πάει το παιδί στον οδοντίατρο; Η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνει μέχρι τα πρώτα του γενέθλια, ώστε οι γονείς να λάβουν οδηγίες για τη σωστή στοματική φροντίδα του παιδιού. Ο παιδοδοντρίατρος θα καθορίσει απο εκεί και περά το πρόγραμμα τακτικών επισκέψεων. 

Προστασία των δοντιών από τραυματισμούς: Τα μικρά παιδιά είναι επιρρεπή στις πτώσεις και συχνά χτυπούν στο πρόσωπο με κίνδυνο να σπάσουν ή να τραυματίσουν τα δόντια τους. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, διατηρούμε την ψυχραιμία μας, ξεπλένουμε καλά το στόμα και επικοινωνούμε αμέσως με τον οδοντίατρο. Αν ένα μόνιμο δόντι βγει από τη θέση του, το πλένουμε με νερό και το διατηρούμε σε γάλα, ωσότου φτάσουμε στον οδοντρίατρο. Για τα παιδιά που αθλούνται συστηματικά, ο παιδοδοντρίατρος μπορεί να συστήσει ειδικό προστατευτικό νάρθηκα.

Σωστό βούρτσισμα των παιδικών δοντιών: Επιλέγουμε μια οδοντόβουτρσα με μαλακές τρίχες και στρογγυλεμένα άκρα και την αντικαθιστούμε κάθε 3-4 μήνες. Στα μωρά, καθαρίζουμε τα πρώτα δοντάκια με βρεγμένη γάζα. Στη συνέχεια, ακολουθούμε τις οδηγίες του οδοντιάτρου, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.

• Μέχρι πότε βοηθάμε τα παιδιά να πλύνουν τα δόντια τους; Το βούρτσιμα είναι ευθύνη των γονιών, μέχρι τα παιδιά να γίνουν 7-8 χρόνων. Στόχος είναι το σωστό καθάρισμα όλων των δοντιών και ταυτόχρονα η εκπαίδευση των παιδιών ώστε να το κάνουν μόνα τους.

Γλυκά με μέτρο. Είναι γνωστό ότι τα πολλά γλυκά, εκτός από τη γενικότερη υγεία, βλάπτουν και τη στοματική υγεία των παιδιών. Όσο συχνότερη είναι η κατανάλωση ζαχαρούχων τροφίμων και ποτών, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος τερηδόνας. Καλό είναι τέτοια τρόφιμα να τρώγονται ως επιδόρπιο μετά το γεύμα και όχι ως κολατσιό

 

 

SUNBURN-ΗΛΙΑΚΑ ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ

Sun Protection Your Daily Sun Protection Guide

The sun sustains life and feels good, but it can be your skin’s worst enemy. While every sunburn can increase your risk of skin cancer, it’s not just those big days at the beach or ballgame that cause trouble. Each time you run out to get the mail, walk the dog or commute to work without sun protection also adds to the damage that can lead to skin cancer (as well as leathery skin, dark spots and wrinkles).
No single method of sun defense can protect you perfectly, though. That’s why we created this roundup of advice for you. The best path to beautiful, healthy skin is to adopt as many of these steps as possible into your lifestyle, and make them daily habits everywhere you go, all year long.

Cover It Up

Clothing can provide a great barrier against the sun’s ultraviolet (UV) rays. Its protection is consistent over time and doesn’t wear off like sunscreen does. Many new fabrics offer high-tech protection and breathability, too. The more skin you cover (high neck, long sleeves, pants), the better, and a hat with a wide brim all the way around (three inches or more) is best because it helps shade your eyes, ears, face and neck. Also wear UV-blocking sunglasses to protect your eyes and the skin around them.
What does UPF mean? Look for UPF, which stands for ultraviolet protection factor, on labels for clothing, hats and fabrics. The number indicates what fraction of the sun’s UV rays can penetrate the fabric. A shirt labeled UPF 50, for example, allows just 1/50th of the UV radiation to reach your skin.
The pitfall: Any clothing leaves some skin exposed, so you need sunscreen, too. Don’t forget to apply it to your hands, especially after washing them.

Play in the Shade

When you are outside, think of shade as your refuge, especially between 10 AM and 4 PM, the peak hours of sun intensity.
Walk on the shady side of the street, sit under an awning or sun-protective umbrella, duck onto the covered porch at a pool party or even under a tree.
The pitfall: Shade isn’t a perfect shield. Some UV rays can still reach your skin. They can pass through leaves and branches, hit your skin from the side and reflect off water, sand, glass and concrete.

Know Your Sunscreeen

 

Sunscreens come in many formulations and delivery methods, and it can take trial and error to find the one you like best. Whether it’s a sport spray, an easy-to-use stick or a rich moisturizer with antiaging ingredients, the best sunscreen is the one you will use every day.
SPF stands for sun protection factor. The number tells you how long the sun’s UVB rays would take to redden your skin when using a particular sunscreen compared with the amount of time without sunscreen. So if you use an SPF 15 product exactly as directed (applied generously and evenly, and reapplied after two hours or after sweating or swimming), it would take you 15 times longer to burn than if you weren’t wearing sunscreen.
Broad spectrum. The words “broad spectrum” on a label indicate that the sunscreen contains ingredients that effectively protect against UVA rays as well as UVB.
Water resistance. While sunscreens can’t claim to be waterproof, they can be labeled water resistant for either 40 or 80 minutes. Yes, you can burn even when you’re in the water, so reapplying is key!

Sensitive skin. Products containing zinc oxide and titanium dioxide, sometimes referred to as mineral or physical formulas, may be less likely to cause skin irritation in people who have sensitive skin.
The pitfall: Most people don’t apply sunscreen exactly as directed. They may not apply it liberally enough, might miss spots and may forget to reapply regularly. Slather it on!
The Skin Cancer Foundation advises everyone to use a broad-spectrum sunscreen with an SPF of 15 or higher every day. For extended outdoor activity, use a water-resistant, broad-spectrum sunscreen with an SPF of 30 or higher. Reapply every two hours or after swimming or sweating.

Seek the Seal: The bottom line is that you need several types of sun protection to safeguard your skin. It takes a village! Many products that meet stringent criteria for safe and effective UV protection have earned The Skin Cancer Foundation Seal of Recommendation. Look for clothing, hats, sunglasses, sunscreens, moisturizers, cosmetics, awnings, umbrellas, window film and more that carry the Seal. Search here.

Shield the Wee Ones

Infants: It’s best in the first six months to keep infants out of the sun rather than use sunscreen on their sensitive skin. Clothing should cover baby’s vulnerable arms and legs, and don’t forget to use hats, sunglasses and stroller sun shades.
Toddlers: In addition to providing a protective hat and clothing, you can apply sunscreen to children starting at six months.
The pitfall: Unexpected exposure can happen, for example, with a babysitter. Be prepared; talk to caregivers in advance about sun protection.

Look Out for Windows

While glass blocks UVB rays pretty well, it allows UVA rays to pass through. This is true of your windows at home as well as on the road.
Car windshields are treated to shield drivers from most UVA rays, but side, back and sunroof windows usually aren’t. When you’re in your car, protect yourself and your family with hats, clothing, sunglasses, sunscreen, whatever it takes. Another option is to have UV-protective window film applied to windows, in your car or at home.
The windows on airplanes, trains and buses also allow UVA rays to pass through. That’s why airline pilots, crew members and even frequent travelers may get more skin cancers than other people.
The pitfall: You need to plan ahead before traveling and make sure you have sunscreen on 
and protective clothing with you.

Say No to Tanning Beds

It’s simple: Don’t use a tanning bed — ever. Indoor tanning (even one time) raises the risk of all kinds of skin cancer, including melanoma. In fact, using a tanning bed before age 35 increases your risk of melanoma by 75 percent.
The pitfall: While a number of states have implemented laws prohibiting minors under a certain age (varying from 18 to 14) from using tanning beds, or requiring parental consent, other states have not restricted access. Peer pressure to be tan can affect your better judgment at any age. Say no!

Early Detection Starts with You

Using sun protection consistently from an early age is the strongest defense against developing skin cancer.
No person or method is perfect, though, and one in five Americans will develop skin cancer by the age of 70.
The Skin Cancer Foundation recommends that all adults do monthly skin self-exams and see a dermatologist annually, or more frequently if they see something suspicious or have risk factors. Learn more about early detection.

Reviewed by: Deborah S. Sarnoff, MD Last reviewed: February 2019

Τι είναι η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;

Ερωτήσεις & Απαντήσεις

Τι είναι η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;

Η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου (West Nile virus) είναι νόσημα που μεταδίδεται κυρίως από τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού και προσβάλλει ζώα (π.χ. πτηνά, άλογα) και τον άνθρωπο.

Πώς μεταδίδεται η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου;

• Μολυσμένα κουνούπια: Ο κύριος τρόπος μετάδοσης του ιού του Δυτικού Νείλου είναι με το τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού (συνήθως του κοινού κουνουπιού).

Η κύρια δεξαμενή του ιού στη φύση είναι τα πτηνά. Τα κουνούπια μολύνονται όταν τρέφονται από μολυσμένα πτηνά. Αν και μπορεί να μολυνθούν από τον ιό πολλά γένη και είδη κουνουπιών, τα κουνούπια του γένους Culex («κοινά» κουνούπια) φαίνεται να είναι οι πιο σημαντικοί διαβιβαστές για τη διατήρηση και μετάδοση του ιού στη φύση και τη μετάδοσή του σε ανθρώπους.

Οι άνθρωποι και άλλα θηλαστικά (π.χ. άλογα) θεωρούνται αδιέξοδοι ξενιστές, καθώς ο τίτλος του ιού στο αίμα τους, κατά τη διάρκεια της ιαιμίας, είναι χαμηλός και δεν επαρκεί για την περαιτέρω μόλυνση των κουνουπιών.

• Μεταγγίσεις, μεταμοσχεύσεις. Σε πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων έχει αναφερθεί μετάδοση του ιού από μεταμόσχευση οργάνου, μετάγγιση αίματος και σπάνια από την μητέρα στο έμβρυο (συγγενής λοίμωξη).
• Ο ιός δεν μεταδίδεται άμεσα από άτομο σε άτομο μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.

Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου;

Το 80% των ατόμων που μολύνονται παραμένουν ασυμπτωματικοί, το 20% εμφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στους 100 ασθενείς (<1%) εμφανίζουν σοβαρή κλινική νόσο.

• Ασυμπτωματική λοίμωξη: Το 80% των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.
• Ήπια νόσος: Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν την ήπια μορφή της νόσου, που μπορεί να εκδηλωθεί συμπτώματα όπως πυρετό, πονοκέφαλο, γενικευμένη αδυναμία/καταβολή, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις (εικόνα γριπώδους συνδρομής), ενώ επίσης μπορεί να παρουσιασθούν συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (ναυτία, έμετοι, διάρροιες, ανορεξία, κοιλιακός πόνος), δερματικά εξανθήματα και διόγκωση των λεμφαδένων.
• Σοβαρή μορφή νόσου: Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα που μολύνονται (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα ή οξεία χαλαρή παράλυση). Τα συμπτώματα της σοβαρής μορφής μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, δυσκαμψία αυχένα, διαταραχές επιπέδου συνείδησης και συμπεριφοράς (απάθεια, λήθαργο, αποπροσανατολισμό, σύγχυση, κώμα), νευρολογικά συμπτώματα (αστάθεια, διαταραχές βάδισης και κινητικότητας, τρέμουλο, σπασμούς, παραλύσεις), σοβαρή μυϊκή αδυναμία, διαταραχές όρασης.

Πόσο σύντομα εμφανίζονται τα συμπτώματα;

Μετά το τσίμπημα του μολυσμένου κουνουπιού μεσολαβούν συνήθως 2 έως 14 ημέρες μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Πόσο διαρκούν τα συμπτώματα;

Στην ήπια μορφή της νόσου, τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν σε 3 έως 6 ημέρες (λιγότερο από μία εβδομάδα), χωρίς να αφήσουν κατάλοιπα, αν και ορισμένα συμπτώματα (π.χ. υπερβολική κόπωση, κεφαλαλγία, μυαλγίες, διαταραχές συγκέντρωσης) μπορεί ενίοτε να παραμείνουν για εβδομάδες ή μήνες.

Στη σοβαρή μορφή της νόσου που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύμπτωμα (εγκεφαλίτιδα, οξεία χαλαρή παράλυση), τα συμπτώματα της οξείας φάσης μπορεί να διαρκέσουν μερικές εβδομάδες, ενώ μετά μπορεί να παραμείνουν μακροχρόνια υπολειπόμενα νευρολογικά ελλείμματα ή διαταραχές (π.χ. παραλύσεις, διαταραχές κινητικότητας, κεφαλαλγία, χρόνια κόπωση).

Ποια άτομα κινδυνεύουν περισσότερο για σοβαρή νόσο;

Σοβαρή νόσος μπορεί να συμβεί σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, ωστόσο η μεγάλη ηλικία (>50 ετών) είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για σοβαρή νόσο και θανατηφόρο κατάληξη. Επίσης, οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις εμφανίζονται συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και γενικά σε άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.

Πώς θεραπεύεται η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου;

Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τη λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Στις ηπιότερες περιπτώσεις ο πυρετός και τα άλλα συμπτώματα περνούν μόνα τους, ενώ στα πιο σοβαρά περιστατικά που χρειάζεται να νοσηλευθούν χορηγείται υποστηρικτική θεραπεία (χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, πιθανή εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας για μηχανική αναπνευστική υποστήριξη κλπ).

Υπάρχει εμβόλιο για τον ιό του Δυτικού Νείλου;

Δεν υπάρχει προς το παρόν διαθέσιμο εμβόλιο έναντι του ιού για τον άνθρωπο.

Υπάρχει πιθανότητα να μολυνθώ αν κάνω μετάγγιση αίματος ή μεταμόσχευση;

Παρότι υπάρχουν κάποιες μεμονωμένες αναφορές για μετάδοση του ιού με αυτόν τον τρόπο, θεωρείται σπάνιος τρόπος μετάδοσης. Στις περιοχές που χαρακτηρίζονται «επηρεαζόμενες» από τον ιό σε κάθε περίοδο μετάδοσης (καταγραφή κρουσμάτων) λαμβάνονται άμεσα μέτρα για την ασφάλεια του αίματος.

Τι μπορώ να κάνω για να αποφύγω τη μόλυνση;

Μπορείτε να αποφεύγετε τα τσιμπήματα των κουνουπιών και να μειώσετε τον πληθυσμό τους γύρω από το σπίτι. Τα ατομικά μέτρα προστασίας από τα κουνούπια πρέπει να τηρούνται αυστηρά από όλους, ενώ ιδιαίτερη συνέπεια στην τήρηση των ενδεικνυόμενων μέτρων προστασίας απαιτείται σε ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσο (π.χ. άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, άτομα με υποκείμενα νοσήματα).

Πως μπορώ να αποφύγω τα τσιμπήματα των κουνουπιών;

1. Με κατάλληλα ενδύματα που καλύπτουν όσο περισσότερο γίνεται το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια, ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα).
2. Με εντομοαπωθητικά στο ακάλυπτο δέρμα και πάνω από τα ρούχα, που περιέχουν δραστικές ουσίες όπως: το DEET (Ν,Ν διεθυλο-μετα-τολουαμίδη), η ικαριδίνη ή πικαριδίνη (Picaridin (KBR 3023)), το IR3535 και φυσικές ουσίες όπως έλαια lemon ευκάλυπτου (που όμως έχουν σχετικά μειωμένη εντομοαπωθητική δράση). Προσοχή:

• Τα εντομοαπωθητικά δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το στόμα, τα μάτια και το βλεννογόνο της μύτης και δεν τα χρησιμοποιούμε επάνω σε ερεθισμένο δέρμα, αμυχές (κοψίματα) και τραύματα.
• Δεν αφήνουμε τα παιδιά να χρησιμοποιούν μόνα τους εντομοαπωθητικά, ούτε βάζουμε εντομοαπωθητικά στα χέρια τους (επαλείφουμε στα δικά μας χέρια και τους τα απλώνουμε εμείς). Συμβουλευόμαστε τον παιδίατρο για τη χρήση εντομοαπωθητικών σε παιδιά και χρησιμοποιούμε ουσίες και σκευάσματα που επιτρέπονται για την ηλικία του παιδιού.
• Δεν χρειάζεται εντομοαπωθητικό κάτω από τα ρούχα.
• Τα εντομοαπωθητικά χρησιμοποιούνται κυρίως έξω από το σπίτι. Όταν επιστρέφουμε συστήνεται το πλύσιμο του δέρματος με σαπούνι και νερό.
• Τα εντομοαπωθητικά πρέπει να επαλείφονται μετά τα αντιηλιακά.
• Οι έγκυες και θηλάζουσες μητέρες θα πρέπει να συμβουλεύονται τον ιατρό τους για τη χρήση εντομοαπωθητικών.
• Εντομοαπωθητικά με DEET αντενδείκνυνται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών, ενώ συνιστάται η χρήση τους υπό περιορισμούς σε παιδιά ηλικίας 2 - 12 ετών (εκτός εάν η χρήση τους δικαιολογείται από κινδύνους για την υγεία των ανθρώπων, π.χ. έξαρση ασθενειών που μεταδίδονται από έντομα).
• Σε όλες τις περιπτώσεις, θα πρέπει να ακολουθούνται αυστηρά οι οδηγίες χρήσης του σκευάσματος.

3. Προσοχή κατά τις σημαντικότερες ώρες έκθεσης στα τσιμπήματα. Τα περισσότερα είδη κουνουπιών που μεταφέρουν τον ιό εμφανίζουν μεγαλύτερη δραστηριότητα και τσιμπούν κυρίως από το σούρουπο μέχρι το χάραμα. 4. Συχνά λουτρά καθαριότητας για την απομάκρυνση του ιδρώτα.

Πως μπορούμε να αποφύγουμε τα κουνούπια στο σπίτι;

Μπορείτε να αποφεύγετε τα τσιμπήματα των κουνουπιών και να μειώσετε τον πληθυσμό τους γύρω από το σπίτι, με:

 
• 
  
 
• Αντικουνουπικά πλέγματα (σήτες που εμποδίζουν την δίοδο κουνουπιών) στα ανοίγματα του σπιτιού (π.χ. παράθυρα, φεγγίτες, αεραγωγούς τζακιού). Απαιτείται περιοδικός έλεγχος και συντήρησή τους.
• Χρήση κουνουπιέρας κατά τη διάρκεια του ύπνου, ιδίως σε περιοχές με μεγάλους πληθυσμούς κουνουπιών ή σε περιπτώσεις που αντενδείκνυται η χρήση άλλων προστατευτικών μέσων (όπως σε μικρά βρέφη). Σιγουρευτείτε ότι δεν έχει εγκλωβιστεί κουνούπι στην κουνουπιέρα.
• Χρήση εντομοκτόνων στον αέρα. Περιέχουν πυρεθρινοειδή (π.χ. Περμεθρίνη). Κυκλοφορούν στο εμπόριο στις εξής μορφές: αερόλυμα (αεροζόλ), ταμπλέτες, εξατμιζόμενο διάλυμα, σπιράλ («φιδάκια») κλπ. Δεν πρέπει να εφαρμόζονται στο δέρμα. Σε όλες τις περιπτώσεις θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι οδηγίες χρήσης του σκευάσματος ή της συσκευής.
• Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών. Ο δροσερός αέρας μειώνει τη δραστηριότητά των κουνουπιών, αλλά δεν τα σκοτώνει. Η χρήση ανεμιστήρων (ιδίως οροφής) δυσχεραίνει την προσέγγιση των εντόμων.
• Καλό κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών (σημεία που βρίσκουν καταφύγιο ενήλικα κουνούπια).
• Χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια).
• Απομάκρυνση του στάσιμου νερού από λεκάνες, βάζα, γλάστρες, παλιά λάστιχα, υδρορροές και άλλα μέρη του κήπου, ώστε να μην έχουν πρόσβαση τα κουνούπια σε λιμνάζοντα νερά που αποτελούν σημεία εναπόθεσης των αυγών τους. Σημειώνεται ότι ακόμα και το έδαφος που παραμένει για μεγάλα διαστήματα υγρό μπορεί να αποτελέσει σημείο εναπόθεσης αυγών.
• Πότισμα κατά προτίμηση κατά τις πρωινές ώρες.
• Γιατί λέγεται ιός του Δυτικού Νείλου;
  Ο ιός ονομάσθηκε έτσι γιατί αναγνωρίσθηκε για πρώτη φορά στην επαρχία του Δυτικού Νείλου στην Ουγκάντα το 1937.
  Σε ποιες χώρες υπάρχουν κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου;
  Κρούσματα και επιδημίες λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους και ζώα έχουν εκδηλωθεί στην Αφρική, τη Βόρεια Αμερική, τη Μέση Ανατολή, την κεντρική και νότιο-ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, την Αυστραλία, τη νοτιο-δυτική Ασία, με τη συχνότητα των επιδημιών να έχει αυξηθεί τα τελευταία 15-20 έτη. Το 1999 ο ιός αναγνωρίσθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, όπου εξαπλώθηκε σε όλες τις πολιτείες και η νόσος θεωρείται πλέον ενδημική στην Αμερικανική ήπειρο (από τον Καναδά μέχρι την Αργεντινή). Παγκοσμίως, οι μεγαλύτερες επιδημίες έχουν καταγραφεί στη Ρουμανία, τη Ρωσία, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Οι περιοχές με επιδημίες συνήθως αντιστοιχούν στις μείζονες μεταναστευτικές οδούς των πτηνών.
  Στην Ευρώπη η μετάδοση του ιού παρουσιάσθηκε πριν από αρκετό καιρό (τη δεκαετία του 1960 στη νότια Γαλλία), ενώ συχνότερες επιδημίες συνέβησαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά. Από τότε, κρούσματα ή επιδημίες λοίμωξης σε ανθρώπους ή/και άλογα έχουν αναφερθεί και καταγράφονται σε ετήσια βάση σε χώρες της κεντρικής και νότιο-ανατολικής Ευρώπης. Η πρώτη
  μεγάλη επιδημία σε ανθρώπους στην Ευρώπη καταγράφηκε στη Ρουμανία το 1996-1997, ενώ μεγάλη επιδημία καταγράφηκε το 1999 στη νότια Ρωσία.
  Το 2010 οι οικολογικές παράμετροι στην κεντρική Ευρώπη και τις μεσογειακές χώρες ήταν ιδανικές για τη μετάδοση του ιού σε ανθρώπους. Το έτος αυτό καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα επιδημία λοίμωξης από τον ιό (η μεγαλύτερη επιδημία στην Ευρώπη μετά το 1996). Έκτοτε, καταγράφονται ετησίως -κάθε καλοκαίρι και φθινόπωρο- κρούσματα της λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου στην Ελλάδα, σε ανθρώπους και ζώα, σε διάφορες περιοχές της χώρας. Η κυκλοφορία του ιού του Δυτικού Νείλου για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά υποδηλώνει την εγκατάσταση του ιού στην Ελλάδα και αναμένεται η κυκλοφορία του να συνεχιστεί και στο τρέχον και στα επόμενα έτη, τόσο στις ίδιες περιοχές, όσο και σε περιοχές που δεν είχαν προσβληθεί κατά τα προηγούμενα έτη.