ARE YOU AWARE OF THE DANGERS OF THIRDHAND SMOKE ?

Sources:AAP, BEC, KidsHealth

By Dr. NIKOS KONNARIS

How Smoking Affects Your Baby - Πως Το Κάπνισμα Επηρεάζει Το Παιδί σας

VIDEO : How Smoking Affects Your Baby

Smoking During Pregnancy

• Smoking reduces a woman’s chances of getting pregnant.
• Smoking during pregnancy increases the risk for pregnancy complications.
• Tobacco smoke harms babies before and after they are born.

Health Effects of Smoking and Secondhand Smoke on Pregnancies

• Women who smoke have more difficulty becoming pregnant and have a higher risk of never becoming pregnant.
• Smoking during pregnancy can cause tissue damage in the unborn baby, particularly in the lung and brain, and some studies suggests a link between maternal smoking and cleft lip.
• Studies also suggest a relationship between tobacco and miscarriage. Carbon monoxide in tobacco smoke can keep the developing baby from getting enough oxygen. Tobacco smoke also contains other chemicals that can harm unborn babies.^1,2

Health Effects of Smoking and Secondhand Smoke on Babies

• Mothers who smoke are more likely to deliver their babies early. Preterm delivery is a leading cause of death, disability, and disease among newborns.
• One in every five babies born to mothers who smoke during pregnancy has low birth weight. Mothers who are exposed to secondhand smoke while pregnant are more likely to have lower birth weight babies. Babies born too small or too early are not as healthy.
• Both babies whose mothers smoke while pregnant and babies who are exposed to secondhand smoke after birth are more likely to die from sudden infant death syndrome (SIDS) than babies who are not exposed to cigarette smoke. Babies whose mothers smoke are about three times more likely to die from SIDS.
• Babies whose mothers smoke while pregnant or who are exposed to secondhand smoke after birth have weaker lungs than other babies, which increases the risk for many health problems
  
  
  
• Κάπνισμα και Εγκυμοσύνη
  

  
  

  

  Το κάπνισμα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη δεν είναι μια ασυνήθιστη συμπεριφορά μεταξύ του γενικού πληθυσμού και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού. Οι έγκυες γυναίκες δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μια άλλη μορφή παθητικού καπνίσματος για το παιδί τους, και ότι εκθέτουν βίαια τα έμβρυα, τα οποία κυοφορούν, στους κινδύνους του καπνίσματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το έμβρυο να υποστεί όλες τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος, που στις πιο ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο, καθώς δεν υπάρχει επίπεδο εμβρυϊκής έκθεσης σε παθητικό κάπνισμα που να μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές.
  Οι πιο δραματικές αρνητικές επιπτώσεις του καπνίσματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι εκείνες που επηρεάζουν την υγεία των παιδιών , επειδή αυτά είναι εκτεθειμένα στο κάπνισμα χωρίς τη θέλησή τους, μέσα από την επιλογή των μητέρων τους. Η ακούσια έκθεση του εμβρύου στο παθητικό κάπνισμα έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία των παιδιών που θα τους ακολουθούν σε όλη την ενήλικη ζωή τους.

• 

  Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της κύησης αυξάνει τον κίνδυνο περιγεννητικής θνησιμότητας κατά 150%

Τα δύο κύρια προϊόντα του καπνού που είναι υπεύθυνα για τις δυσμενείς επιπτώσεις στη μητέρα και το έμβρυο είναι η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα (CO). Οι ουσίες αυτές μειώνουν την παροχή οξυγόνου στο έμβρυο, συμβάλλοντας στην μη φυσιολογική ανταλλαγή αερίων στον πλακούντα.

• Η νικοτίνη έχει ανιχνευθεί στην εμβρυϊκή κυκλοφορία σε επίπεδα που υπερβαίνουν τα επίπεδα που ανιχνεύθηκαν στις μητέρες.
• Η νικοτίνη επίσης ανιχνεύεται στο αμνιακό υγρό σε επίπεδα κατά 1.54 φορές υψηλότερα από ό, τι στο μητρικό πλάσμα.
• Το CO διαπερνά επίσης το φραγμό του πλακούντα και έχει ανιχνευθεί στην εμβρυϊκή κυκλοφορία σε επίπεδα 15% υψηλότερα ό, τι στις μητέρες

Επιδράσεις στην εξέλιξη της κύησης

Ανωμαλίες του πλακούντα

Έρευνες σχετικά με τις επιδράσεις του μητρικού καπνίσματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στην μορφολογία του πλακούντα έχουν δείξει μια σειρά από ιστολογικές αλλαγές που μειώνουν τη διάχυση του οξυγόνου μέσα από τον πλακούντα, με αποτέλεσμα το έμβρυο να βρίσκεται κατάσταση υποξαιμικού stress και να διαταράσσεται η πλήρης ανάπτυξή του.

Η έκθεση της εγκύου γυναίκας στο παθητικό κάπνισμα έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί τα ίδια αποτελέσματα στην ανάπτυξη του πλακούντα όπως και το ενεργό κάπνισμα.

Η πρόωρη ρήξη των εμβρυϊκών μεμβρανών (Premature rupture of the foetal membranes-PRM)

Η πρόωρη ρήξη των εμβρυϊκών μεμβρανών πριν από τις 37 εβδομάδες της κύησης αποτελεί την πιο συχνή αιτία πρόωρων γεννήσεων (ευθύνεται σχεδόν για το 30% όλων των πρόωρων τοκετών).

Το κάπνισμα θεωρείται από τους περισσότερους ερευνητές ως μία από τις σημαντικότερες αιτίες της πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών μεμβρανών. Όταν η μητέρα είχε σταματήσει το κάπνισμα πριν από τη σύλληψη, ο κίνδυνος ήταν σχεδόν ίδιος με εκείνον των μη καπνιστριών.

Πρόδρομος πλακούντας ( Placenta praevia )

Ο πρόδρομος πλακούντας είναι μια επιπλοκή της κύησης κατά την οποία ο πλακούντας αναπτύσσεται στο κατώτερο τμήμα της μήτρας και καλύπτει το σύνολο ή μέρος του ανοίγματος προς τον τράχηλο της μήτρας.

Έκτοπη κύηση

Όταν το έμβρυο εμφυτεύεται εκτός της κοιλότητας της μήτρας , αυτό ονομάζεται έκτοπη κύηση. Τέτοιες εγκυμοσύνες δεν είναι βιώσιμες, και το έμβρυο θα πεθάνει. Μια έκτοπη κύηση θα πρέπει να εντοπίζεται έγκαιρα, αλλιώς μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή της μητέρας.

Το κάπνισμα αποτελεί έναν ανεξάρτητο και δοσοεξαρτώμενο παράγοντα κινδύνου για έκτοπη κύηση: ο αυξημένος κίνδυνος έκτοπης κύησης είναι ανάλογος με τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζει η έγκυος γυναίκα.

Αποκόλληση του πλακούντα

Η πρόωρη απόσπαση του πλακούντα από τη φυσιολογική θέση σύνδεσης στη μήτρα πριν από τη γέννηση του εμβρύου ονομάζεται αποκόλληση του πλακούντα. Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται μετά τη 20η εβδομάδα της κύησης και κυρίως στο τρίτο τρίμηνο, αν και αποκόλληση μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αυτό προκαλεί προβλήματα τόσο για τη μητέρα όσο και το έμβρυο. Το έμβρυο μπορεί να τεθεί σε άμεσο κίνδυνο, και μπορεί ακόμη και να πεθάνει. Οι επιδράσεις της αποκόλλησης του πλακούντα για το έμβρυο εξαρτώνται τόσο από την ηλικία κύησης όσο και τη σοβαρότητα της αποκόλλησης

Η αυξημένη συχνότητα αποκόλλησης του πλακούντα σε καπνίστριες εγκύους εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1976, σε έρευνα που έδειξε ότι η συχνότητα της αποκόλλησης του πλακούντα αυξήθηκε κατά 23% σε έγκυες που κάπνιζαν λιγότερο από ένα πακέτο τσιγάρα ημερησίως, και κατά 86% σε έγκυες γυναίκες που κάπνιζαν περισσότερο από ένα πακέτο καθημερινά.

Οι επιδράσεις του καπνίσματος κατά την εγκυμοσύνη, στο παιδί μετά τη γέννηση

Χαμηλό βάρος γέννηση του βρέφους

Το βάρος γέννησης δεν αντανακλά μόνο την ανάπτυξη του εμβρύου, αλλά είναι επίσης ένας από τους βασικούς δείκτες για τον προσδιορισμό της ασθενικότητας του βρέφους .

Το κάπνισμα σχεδόν διπλασιάζει τον κίνδυνο για λιποβαρή μωρά.

• Υπάρχει μια θετική συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των τσιγάρων και τα ποσοστά της
  

  

  πρόωρων γεννήσεων και χαμηλού βάρους γέννησης. Οι γυναίκες που καπνίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γεννούν βρέφη που είναι κατά μέσο όρο 150 - 250 γρ ελαφρύτερα από εκείνα των μη καπνιστριών.
• Τα πρόωρα και λιποβαρή μωρά αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο σοβαρών προβλημάτων υγείας, έχουν μεγαλύτερες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης και μπορεί να έχουν χρόνιες ισόβιες αναπηρίες όπως εγκεφαλική παράλυση, νοητική υστέρηση και μαθησιακές δυσκολίες.
• Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η σχετική αύξηση στα ποσοστά ασθένειας ιδιαίτερα στη μετα-νεογνική περίοδο. Αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν μια ποικιλία από προβλήματα υγείας, όπως αναπνευστικά προβλήματα και αυξημένη πίεση του αίματος, από την πρώτη ώρα της ζωής τους έως και το δεύτερο έτος. Συνολικά, αντιμετωπίζουν επίσης αυξημένο κίνδυνο θανάτου.

Σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (Sudden infant death syndrome –SIDS)

Τα βρέφη των μητέρων που καπνίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο του συνδρόμου του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, το οποίο ορίζεται ως ο αιφνίδιος θάνατος των υγιών βρεφών κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, όταν η αιτία του θανάτου δεν μπορεί να προσδιοριστεί είτε από το ιατρικό ιστορικό ή από την αυτοψία.

Τα βρέφη των οποίων οι μητέρες κάπνιζαν κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης έχει αποδειχθεί ότι διατρέχουν 2,3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο του συνδρόμου του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου από εκείνα των οποίων οι μητέρες δεν κάπνιζαν.

Το κάπνισμα της μητέρας και το αναπνευστικό σύστημα του παιδιού

Το κάπνισμα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη μειώνει την αναπνευστική λειτουργία του βρέφους,

γεγονός που μπορεί να διαπιστωθεί ακόμη και επτά εβδομάδες πριν από την αναμενόμενη ημερομηνία της κύησης, υποδεικνύοντας ότι οι αρνητικές επιπτώσεις της προγεννητικής έκθεσης στο κάπνισμα δεν περιορίζονται στις τελευταίες εβδομάδες της κύησης, αλλά ξεκινούν νωρίτερα.

Πρόσφατες επιδημιολογικές έρευνες δείχνουν ότι το κάπνισμα της μητέρας είναι ένας βασικός παράγοντας κινδύνου "ασθματικής βρογχίτιδας" κατά το πρώτο έτος της ηλικίας και για την εμφάνιση άσθματος αργότερα στην παιδική ηλικία.

Διαταραχές συμπεριφοράς και η διαταραχή έλλειψη προσοχής- υπερκινητικότητας (attention deficit hyperactivity disorder-ADHD)

Διάφορες επιδημιολογικές μελέτες παρέχουν ενδείξεις ότι η έκθεση στο κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάζει το νευρικό σύστημα του εμβρύου, που οδηγεί σε διαταραχές συμπεριφοράς στην παιδική ηλικία, ακόμη και στις αρχές της ενήλικης ζωής.

Το καθημερινό κάπνισμα της μητέρας και αυτισμός

Ακόμη και αν ο σχετικός κίνδυνος αυτισμού είναι χαμηλός, στο ποσοστό της τάξης του 1/1000 γεννήσεις, έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται με το καθημερινό κάπνισμα της μητέρας σε πρώιμα στάδια της κύησης σε μια πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη στη Σουηδία.

Συγγενείς ανωμαλίες και μητρικό κάπνισμα

Η συσχέτιση ανάμεσα στο κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη και την εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών έχει αμφισβητηθεί, διότι πιστεύεται ότι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνη δεν μπορεί να οδηγήσει σε τερατογενέσεις. Ωστόσο, διάφοροι ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι, όταν η μητέρα καπνίζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το ποσοστό εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών αυξάνεται, ιδιαίτερα το λυκόστομα και το λαγόχειλο.

Η αναγνώριση των κινδύνων για την υγεία του εμβρύου από το κάπνισμα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη, καθώς και του δικαιώματος κάθε παιδί να απολαμβάνει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο υγείας, τονίζει την ανάγκη για τη διακοπή του καπνίσματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία είναι πιο επιτακτική από ποτέ άλλοτε στην Κύπρο.

 






 Sources : WHO, e-cardio.gr, CDC etc

By Dr. NIKOS KONNARIS

Ξηροφθαλμία - Dry Eyes and What You Can Do About Them

Η ξηροφθαλμία είναι μια συχνή πάθηση και μπορεί να δώσει μια αίσθηση φαγούρας, καύσου, άμμου, μια διαλείπουσα θόλωση της όρασης ή ακόμη και διπλωπία.

Υπάρχουν μια σειρά από θεραπείες, φάρμακα, και διαδικασίες που μπορούν να βοηθήσουν τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας.

Το δακρυϊκό φιλμ αποτελείται από τρία στρώματα και τα δάκρυα παράγονται κατά κύριο λόγο στο δακρυϊκό αδένα που βρίσκεται κάτω από το οστό κάτω από τα φρύδια μας.Τα βλέφαρα μπορεί να θεωρηθούν ως υαλοκαθαριστήρες που επαλείφουν το δακρυϊκό φιλμ ομοιόμορφα πάνω στην επιφάνεια του οφθαλμού. Τυχόν προβλήματα με τα βλέφαρα μπορούν να επηρεάσουν το δακρυϊκό φιλμ και να το αποτρέψει από το να λειτουργήσει σωστά.

Το δακρυϊκό φιλμ είναι επίσης μια σημαντική επιφάνεια εστίασης για τον οφθαλμό. Κάθε πρόβλημα που κάνει το δακρυϊκό φιλμ ανώμαλο ή ασταθές, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με την εστίαση. Ένα συχνό παράπονο των ατόμων με σύνδρομο ξηροφθαλμίας είναι ότι όταν διαβάζουν, η όρασή τους είναι καθαρή στην αρχή, αλλά μετά την ανάγνωση για 10 ή 20 λεπτά, η όρασή τους γίνεται θολή και δεν μπορούν πλέον να δουν καθαρά.

Αίτια της ξηροφθαλμίας

Οι άνθρωποι που ζουν σε ξηρά κλίματα είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από ξηροφθαλμία. Η χαμηλή υγρασία προκαλεί ταχύτερη εξάτμιση του δακρυϊκού φιλμ από την επιφάνεια του οφθαλμού. Η σκόνη, η βρωμιά, η μάσκαρα και η ρύπανση μπορούν επίσης να κάνουν το σύνδρομο ξηροφθαλμίας χειρότερο.

Οι γυναίκες που έχουν περάσει την εμμηνόπαυση τείνουν να έχουν μειωμένη έκκριση δακρύων. Ορισμένα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ξηρότητα στα μάτια, όπως η θεραπεία με υποκατάστατα ορμονών, τα αντιισταμινικά και ορισμένα αντικαταθλιπτικά.

Θα πρέπει πάντα να γίνεται έλεγχος από το γιατρό σας πριν διακόψετε οποιοδήποτε συνταγογραφημένο φάρμακο, ακόμη και αν νομίζετε ότι μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο ξηροφθαλμίας. Συνήθως η αιτία είναι άγνωστη, αλλά μερικές φορές μπορεί να σχετίζεται με άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις του σώματος.

Οι άνθρωποι των οποίων τα μάτια δεν κλείνουν εντελώς όταν βλεφαρίζουν, ή που βλεφαρίζουν σπάνια (για παράδειγμα, οι ασθενείς με νόσο του Parkinson), είναι πιο επιρρεπείς σε σύνδρομο ξηροφθαλμίας. Οι άνθρωποι που διαβάζουν πολύ ή εργάζονται στον υπολογιστή πολύ είναι επίσης πιο επιρρεπείς σε σύνδρομο ξηροφθαλμίας, γιατί όταν διαβάζουμε ή συγκεντρωνόμαστε, βλεφαρίζουμε λιγότερο συχνά.

Θεραπεία της ξηροφθαλμίας

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεραπείες για τη ξηροφθαλμία. Για πολλούς ασθενείς το μόνο που χρειάζεται είναι η χρήση τεχνητών δακρύων. Άλλα άτομα μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση για να διορθώσουν ένα βλέφαρο το οποίο είναι ουλοποιημένο ή ένα βλέφαρο που δεν κλείνει σωστά.

Τα τεχνητά δάκρυα μπορείτε να τα πάρετε από οποιοδήποτε φαρμακείο και δεν χρειάζονται ιατρική συνταγή. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μάρκες και είδη των τεχνητών δακρύων. Οι περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να πειραματιστούν με διαφορετικά δάκρυα μέχρι να βρουν αυτό που λειτουργεί γι’ αυτούς. Μερικά δάκρυα είναι πιο παχύρευστα από ό, τι άλλα. Μερικοί ασθενείς προτιμούν πιο παχύρευστα δάκρυα γιατί διαρκούν περισσότερο. Άλλοι άνθρωποι δεν συμπαθούν τα πιο παχύρευστα δάκρυα επειδή προς στιγμήν θολώνουν την όρασή τους. Για τους ασθενείς που χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν τεχνητά δάκρυα συχνά, οι γιατροί  προτείνουν μερικές φορές διαλύματα τεχνητών δακρύων χωρίς συντηρητικά.

Εάν τα συμπτώματα είναι ακόμη δυσχερή έχοντας δοκιμάσει διάφορες συνταγές, φράζοντας το δακρυϊκό σημείο με βύσματα μπορεί να είναι πολύ χρήσιμα. Αυτά μπορεί να είναι προσωρινά ή μόνιμα. Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη μόνο εάν οι ασθενείς έχουν ένα ουλοποιημένο βλέφαρο, αν οι ασθενείς έχουν βλέφαρα που δεν κλείνουν εντελώς, ή αν οι ασθενείς έχουν ένα βλέφαρο που δεν είναι σε σωστή θέση.

Η ξηροφθαλμία είναι συχνά μέρος μιας φλεγμονής των βλεφαρίδων (βλεφαρίτιδα) και η θεραπεία γι’ αυτό θα πρέπει να είναι σε συνδυασμό με τις οφθαλμικές σταγόνες για την ξηροφθαλμία σας.

If Your Eyes Are Dry …

You might feel like you have sand in your eyes, or they might burn or itch. You might be sensitive to light, have blurry vision, or, in some cases, your eyes might water. And you may have a tough time wearing contact lenses.

Your Eyes Need Moisture

This helps them work the way they’re supposed to and keeps them comfortable. Your body normally makes moisture for your eyes, but when you can’t -- or it’s not good quality -- that can make your eyes hurt and affect your eyesight.

What Your Tears Do

They soothe the surface of your eyes and protect them from things like debris and infection. Each time you blink, they go over your eyes, then drain into the inner corners of your eyelids to the back of your nose. If you don’t make enough good-quality tears, your eyes can be dry and irritated.

Dry Eye Syndrome

The second most common kind of dry eye happens because your body doesn’t make enough tears. This is called dry eye syndrome, or keratoconjunctivitis sicca (KCS). Many things can cause it. Depending on what that is, it can go away on its own or last a long time.

Possible Cause: Age

The glands that make tears don’t work as well as you age, so you don’t make as many. Also, your eyelids begin to sag, and that can break the seal against your eyeball that helps keep in moisture.

Possible Cause: Certain Illnesses

Autoimmune diseases -- when your immune system attacks parts of your body -- can affect your body’s ability to make tears and cause dry eyes. Examples include lupus and rheumatoid arthritis, as well as Sjogren’s syndrome, which attacks saliva and tear glands.

Possible Cause: Eye Surgery

Dry eyes can be a side effect of cataract surgery and LASIK or PRK surgery, which correct vision problems. The nerves that help you make tears can be damaged during these procedures. Talk with your doctor about eyedrops and other things that can help. For most people, it gets better as your eyes recover.

Evaporative Dry Eye

If your tears don’t have enough oil in them, they can evaporate (get absorbed into the air) before your eyes get enough moisture--the most common cause of dry eyes. This often happens when the glands that give your tears their oily texture are blocked. Also called Meibomian gland dysfunction, it’s treated with warm washcloths and lid scrubs that clear away the dead skin, oil, and bacteria that can build up and plug the glands.

Tear Duct Infection

Also called dacryocystitis, this happens when a tear duct -- the small tube that runs down the length of your nose and connects to your eyelid -- gets blocked and bacteria get in the area. It’s most common in infants, but it can happen at any age. Symptoms include pain, redness, swelling, too many tears, discharge from your eye, and fever. Antibiotics are the most common treatment, but some people need minor surgery to clear it up.

Medications

If you have symptoms of dry eyes and take medication, read the label. Some drugs, such as antihistamines, beta-blockers, and some antidepressants, can affect your tears and dry out your eyes. Talk with your doctor to find out if this is a problem for you.

What Can Make It Worse: Low Humidity

If there’s not a lot of moisture in the air -- in a heated or air-conditioned room or in an airplane, for example -- dry eyes can get even more irritated. And a lot of wind can do it, too (that includes riding a bike without protective eyewear).

What Can Make It Worse: Too Much Screen Time

Looking at a computer or phone screen for long periods of time can cause problems because you’re less likely to blink and get moisture over your eyes.

What Can Make It Worse: Contact Lenses

They sit inside the tear film, so when that’s dry, it can make it difficult and uncomfortable -- even impossible -- to wear them. Talk to your doctor if you’re having trouble with your contacts: It may help to change solutions or use lenses made from a different material.

What You Can Do: Artificial Tears

These aren’t the kind your toddler uses when he’s trying to get away with something. These tears come from the drugstore as drops or ointment. Some have a chemical that can stop working if you use them too long, but not all have that. Talk to your doctor about what may work for you.

What You Can Do: Change Your Diet

Among other health benefits, flax oil and flax oil capsules also may help keep your eyes moist.

Prevention

If your eyes are dry, it’s a good idea to stay away from some things that can irritate them, like hair dryers, air conditioning, wind, smoke, and some chemicals. Use a humidifier, and take regular breaks if you spend long hours at a computer. During sports or outdoor activities, use swim or ski goggles or other protective eyewear that helps you keep moisture around your eyes.

When to Call Your Doctor

If dry eyes are new to you and you’ve had them for more than a few days, talk with your doctor. It’s also a good idea to check with him before you use over-the-counter artificial tears. In most cases, dry eyes are more of an annoyance than a health danger, but it’s always best to be sure.

SOURCES:WebMD , EYE CLINIC etc

Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική  ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία υγείας.

DROWNING PREVENTION AND SURVIVAL

By Dr. NIKOS KONNARIS

How to Protect Children from Drownimg - Swim Safety Tips

How to Protect Children from Drownimg - Swim Safety Tips

Pool Safety

• Never leave children alone in or near the pool or spa, even for a moment; close supervision by a responsible adult is the best way to prevent drowning in children.
• Whenever children under age 5 are in or around water, an adult – preferably one who knows how to swim and perform CPR – should be within arm's length, providing "touch supervision."
• Install a fence at least 4 feet high around all four sides of the pool. The fence should not have openings or protrusions that a young child could use to get over, under, or through.
• Make sure pool gates open out from the pool, and self-close and self-latch at a height children can't reach. Consider alarms on the gate to alert you when someone opens the gate. Consider surface wave or underwater alarms as an added layer of protection.
• The safest fence is one that surrounds all 4 sides of the pool and completely separates the pool from the house and yard. If the house serves as the fourth side of the fence, install an alarm on the exit door to the yard and the pool. For additional protection, install window guards on windows facing the pool. Drowning victims have also used pet doors to gain access to pools. Keep all of your barriers and alarms in good repair with fresh batteries.
• Keep rescue equipment (a shepherd's hook ­– a long pole with a hook on the end — and life preserver) and a portable telephone near the pool. Choose a shepherd's hook and other rescue equipment made of fiberglass or other materials that do not conduct electricity.
• Avoid inflatable swimming aids such as "floaties." They are not a substitute for approved life jackets and can give children and parents a false sense of security.
• Children over age 1 may be at a lower risk of drowning if they have had some formal swimming instruction. However, there is no evidence that swimming lessons or water survival skills courses can prevent drowning in babies younger than 1 year of age.
• The decision to enroll a child over age one in swimming lessons should be made by the parent based on the child's developmental readiness and exposure to water, but swim programs should never be seen as "drown proofing" a child of any age.
• Avoid entrapment: Suction from pool and spa drains can trap a swimmer underwater. Do not use a pool or spa if there are broken or missing drain covers.  Ask your pool operator if your pool or spa's drains are compliant with the Pool and Spa Safety Act. If you have a swimming pool or spa, ask your pool service representative to update your drains and other suction fitting with anti-entrapment drain covers and other devices or systems. See PoolSafely.gov for more information on the Virginia Graeme Baker Pool and Spa Safety Act.
• Large, inflatable, above-ground pools have become increasingly popular for backyard use. Children may fall in if they lean against the soft side of an inflatable pool. Although such pools are often exempt from local pool fencing requirements, it is essential that they be surrounded by an appropriate fence just as a permanent pool would be so that children cannot gain unsupervised access.
• If a child is missing, look for him or her in the pool or spa first.
• Share safety instructions with family, friends and neighbors.

  Boating Safety

• Children should wear life jackets at all times when on boats, docks or near bodies of water.
• Make sure the life jacket is the right size for your child. The jacket should not be loose and should always be worn as instructed with all straps belted.
• Blow-up water wings, toys, rafts and air mattresses should not be used as life jackets or personal flotation devices. Adults should wear life jackets for their own protection, and to set a good example.
• Adolescents and adults should be warned of the dangers of boating even as a passenger when under the influence of alcohol, drugs, and even some prescription medications.

• Children follow your example, whenever you are on a boat – everyone, kids and adults should wear a life jacket.

  Open Water Swimming Safety

• Never swim alone. Even good swimmers need buddies!
• A lifeguard (or another adult who knows about water rescue) needs to be watching children whenever they are in or near the water. Younger children should be closely supervised while in or near the water – use "touch supervision," keeping no more than an arm's length away. 
• Make sure your child knows never to dive into water except when permitted by an adult who knows the depth of the water and who has checked for underwater objects.
• Never let your child swim in canals or any fast-moving water.
• Ocean swimming should only be allowed when a lifeguard is on duty.
• Teach children about rip currents. If you are caught in a rip current, swim parallel to shore until you escape the current, and then swim back to shore.

• Be aware that pools and beaches in other countries may not have lifeguards, and pools may have unsafe drain systems. Supervise children closely.

• At the beach, stay within the designated swimming area and ideally within the visibility of a lifeguard

• Be aware of rip currents. If you should get caught in one, don't try to swim against it. Swim parallel to shore until clear of the current.

• Seek shelter in case of storm. Get out of the water. Get off the beach in case of lightning .
  
  
   

 Source :AAP Published 13/03/2018

Πώς να αποφύγουμε τον κίνδυνο Πνιγμού στα Παιδιά

Ασφάλεια στη πισίνα.

  Ποτέ μην αφήνετε τα παιδιά μόνα τους μέσα ή κοντα στην πισίνα. Η στενή επίβλεψη απο ένα υπεύθυνο ενήλικα είναι και ο καλύτερος τρόπος πρόληψης απο πνιγμό.

  Κάθε φορά που παιδιά κάτω των 5 ετών είναι στη πισίνα ,  να βρίσκεται ένας ενήλικας σε κοντινή θέση για να επέμβει άμεσα σε περίπτωση ανάγκης.

  Εγκαταστήστε ένα φράχτη τουλάχιστον 4 πόδια ψηλό γύρω απο τις τέσσερις πλευρές τις πισίνας.

  Τοποθετήστε εξοπλισμό διάσωσης κοντά στη πισίνα και ένα φορητό τηλέφωνο. Επιλέξτε υλικά που δεν άγουν τον ηλεκτρισμό.

  Αποφύγετε τα φουσκωτά βοηθήματα κολύμβησης . Δεν είναι υποκατάστατα των εγκεκριμένων σωσίβιων και δίνουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας σε παιδιά και γονείς.

  Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα μαθήματα καλύμβησης ή τα μαθήματα δεξιοτήτων επιβίωσης στο νερό σε βρέφη ηλικίας κάτω του 1 έτους μπορούν να αποτρέψουν τον πνιγμό.

  Η απόφαση να εγγραφεί ένα παιδί σε μαθήματα κολύμβησης θα πρέπει να πέρνεται απο τον γονέα σύμφωνα με την αναπτυξιακή ετοιμότητα του παιδιού.

  Ενημερωθείτε για το αν έχει γίνει ''σέρβις'' στη πισίνα και αν υπάρχουν καλύμματα αποστράγγισης στις αποχετεύσεις και στα άλλα σημεία αναρρόφησης.

  Εάν ένα παιδί λείπει αναζητήστε το πρώτα στη πισίνα.

  Ενημερωθείτε σχετικά με τις οδηγίες για την ασφάλεια στη πισίνα μαζί με την οικογένεια και τους φίλους σας.

Ασφάλεια στη βαρκάδα.

  Τα παιδιά θα πρέπει πάντα να φορούν σωσίβια.

  Βεβαιωθείτε ότι το σωσίβιο είναι το σωστό μέγεθος για το παιδί σας.

  Παιχνίδια , σχεδίες ή στρώματα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως σωσίβια. Οι ενήλικες θα πρέπει να φορούν σωσίβια για τη δική τους ασφάλεια και για να δίνουν το καλό παράδειγμα.

  Έφηβοι και ενήλικες πρέπει να προειδοποιούνται για τους κινδύνους που κρύβει η βαρκάδα  όταν είναι υπό την επήρεια αλκοόλ, ναρκωτικών ή ακόμη και φαρμάκων.

Κολύμπι σε ανοιχτή θάλασσα.

  Ποτέ μην κολυμπάτε μόνοι . Ακόμη και οι καλοί κολυμβητές χρειάζονται φίλους !

  Ένας ναυαγοσώστης (ή κάποιο άλλο άτομο που να γνωρίζει σχετικά με τη διάσωση στο νερό) πρέπει να παρακολουθούν τα παιδιά όταν βρίσκονται μέσα ή κοντά στο νερό. Τα μικρότερα παιδιά θα πρέπει να επιβλέπονται στενά , με ¨επίβλεψη αφής¨.

  Βεβαιωθείτε ότι το παιδί ξέρει πότε να βουτήξει , εκτός εάν αυτό επιτρέπεται απο έναν ενήλικα που γνωρίζει το βάθος του νερού και το αν υπάρχουν υποβρύχια αντικείμενα .

  Ποτέ μην αφήνετε ένα παιδί να κολυμπά σε κανάλια ή σε γρήγορα κινούμενο νερό.

  Το κολύμπι σε ανοιχτή θάλασσα θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο όταν είναι παρών ο ναυαγοσώστης .

Προσθήκη λεζάντας

By Dr. NIKOS KONNARIS  

Visual Guide to Non-Hodgkin's Lymphoma -Λέμφωμα: Ποια είναι τα συμπτώματα & πώς αντιμετωπίζεται

Tα λεμφώματα είναι καρκίνοι των κυττάρων του λεμφικού συστήματος και κυρίως των λεμφοκυττάρων.

Εμφανίζονται όταν ένα αναπτυσσόμενο λεμφοκύτταρο παρουσιάσει κάποιο γενετικό λάθος (μετάλλαξη). Αυτή η μετάλλαξη το οδηγεί είτε να πολλαπλασιάζεται πιο γρήγορα από το φυσιολογικό, είτε να ζει περισσότερο απ’ ό,τι έπρεπε, χωρίς να ανταποκρίνεται στους κανονικούς φυσιολογικούς ελέγχους.
Το λέμφωμα είναι ο πιο συνηθισμένος αιματολογικός καρκίνος και ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος στα παιδιά.
 Υπάρχουν δύο είδη λεμφωμάτων, τα Hodgkin’s (HL) και τα non Hodgkin’s (NHL) λεμφώματα, με πολλές διαφορετικές κατηγορίες (έξι κατηγορίες Hodgkin’s και τουλάχιστον 61 non Hodgkin’s). Τα λεμφώματα Hodgkin’s διαφέρουν από τα non Hodgkin’s στον τρόπο που αναπτύσσονται, στον τρόπο με τον οποίο εισβάλλουν στους γειτονικούς ιστούς και στην αγωγή που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση τους.
Ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται τα non Hodgkin’s, χαρακτηρίζονται ως:
- Επιθετικά ενδιαμέσου/υψηλού βαθμού
- Βραδείας εξέλιξης – χαμηλού βαθμού

Πρόληψη – Παράγοντες κινδύνου

Παρ’ όλο που τα πραγματικά αίτια των λεμφωμάτων παραμένουν άγνωστα, ορισμένοι κοινοί παράγοντες φαίνονται να επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης. Η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και σε άτομα που εκτίθενται σε περιβαλλοντικά καρκινογόνα, φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα, ιούς και ορισμένα βακτήρια.
Παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης λεμφώματος είναι οι εξής:
- Οικογενειακό ιστορικό
- Αυτοάνοσα νοσήματα
- Μεταμόσχευση
- Έκθεση σε χημικά, όπως φυτοφάρμακα, για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
- Μόλυνση από ιούς, όπως ο Epstein-Barr (που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση), HTLV-1, HIV/AIDS, ηπατίτιδα C, ή και κάποια βακτήρια, όπως το ελικοβακτηρίδιο (που προκαλεί έλκος)
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι το να έχεις κάποιον παράγοντα κινδύνου δεν σημαίνει πως κατ’ ανάγκη θα αναπτύξεις λέμφωμα. Στην πράξη, οι περισσότεροι άνθρωποι με παράγοντες κινδύνου δεν εμφανίζουν λέμφωμα. Αντιθέτως, οι περισσότεροι ασθενείς με λέμφωμα δεν έχουν εκτεθεί σε κανένα γνωστό παράγοντα κινδύνου.
Παρ’όλο που δεν είναι γνωστό γιατί αναπτύσσονται τα λεμφωματα, γνωρίζουμε πως δεν είναι δυνατό να οφείλονται σε τραυματισμό και πως δεν είναι μεταδοτικά.

Συμπτώματα

Είναι πολύ σημαντικό ο καθένας μας να γνωρίζει τα συμπτώματα του λεμφώματος, διότι μπορεί να σώσει τη ζωή του. Τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με αυτά λιγότερο επικίνδυνων ασθενειών και για αυτόν τον λόγο η διάγνωση είναι μερικές φορές δύσκολη. Από την άλλη, η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, διότι ορισμένες επιθετικές μορφές μπορεί να είναι θανατηφόρες σε μικρό χρονικό διάστημα. Αναγνωρίζοντας λοιπόν νωρίς τα συμπτώματα υπάρχουν καλύτερες προοπτικές για γρηγορότερη διάγνωση, αγωγή και επιβίωση.
Τα συμπτώματα αυτά είναι:
- Διόγκωση των λεμφαδένων σε λαιμό, μασχάλες, τράχηλο, βουβωνική περιοχή
- Πυρετός, ειδικά το βράδυ
- Ρίγη ή αλλαγές στην θερμορύθμιση
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Απώλεια όρεξης
- Ασυνήθιστη κόπωση η έλλειψη ενέργειας
- Αναιμία
- Επίμονος βήχας
- Δυσκολία στην αναπνοή
- Επίμονος κνησμός (φαγούρα) σε ολόκληρο το σώμα χωρίς εμφανή αιτία
- Γενικευμένη κούραση
- Διογκωμένες αμυγδαλές
- Πονοκέφαλοι
- Διόγκωση ήπατος και/ή σπλήνα

Διάγνωση

Οι περισσότεροι άνθρωποι που παραπονιούνται για τέτοια συμπτώματα δεν έχουν λέμφωμα. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ σημαντικό εάν κάποιος έχει συμπτώματα που δεν υποχωρούν, να επισκεφτεί τον γιατρό ώστε να επιβεβαιώσει ότι δεν πάσχει από λέμφωμα ή κάποια άλλη σοβαρή ασθένεια.
Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει διογκωμένους λεμφαδένες σε διάφορες περιοχές του σώματος. Ο γιατρός προχωρεί σε εξετάσεις αίματος και βιοψία ενός διογκωμένου λεμφαδένα, κατά την οποία ο λεμφαδένας μελετάται στο παθολογοανατομικό εργαστήριο για να ταυτοποιηθεί η νόσος.
Μετά την ταυτοποίηση του, ακολουθεί μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων για να εντοπιστούν τα σημεία της νόσου (στάδιο νόσου). Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να είναι:
- Απλές αιματολογικές εξετάσεις
- Απεικονιστικές εξετάσεις (τομογραφία, μαγνητική κ.ά.) ώστε να εντοπιστούν τυχόν άλλοι λεμφαδένες και να ελεγχθεί το συκώτι, ο σπλήνας ή οι πνεύμονες
Ανάλογα με την κρίση του γιατρού, ίσως χρειαστούν πιο ειδικές εξετάσεις, όπως παρακέντηση του μυελού των οστών.

Στάδια λεμφώματος

- Στάδιο I: Περιλαμβάνει μία μόνο ζώνη η περιοχή, συχνά ένα μόνο λεμφαδένα και την περιβάλλουσα περιοχή. Τυπικά δεν παρουσιάζονται συμπτώματα.
- Στάδιο II: Περιλαμβάνει πάνω από μία περιοχή λεμφαδένα σε μια πλευρά του διαφράγματος ή μια ζώνη λεμφαδένα και μια κοντινή περιοχή ή όργανο.
- Στάδιο III: Περιλαμβάνει ζώνες λεμφαδένων και στις δύο πλευρές του διαφράγματος και ένα όργανο η μία περιοχή πλησίον των λεμφαδένων, τον σπλήνα η κάποιο άλλο όργανο ή περιοχή.
- Στάδιο IV: Περιλαμβάνει ένα η περισσότερα όργανα και τον μυελό των οστών ή το δέρμα.

Θεραπεία

Τα λεμφώματα είναι δυνητικά ιάσιμη νόσος. Ο αιματολόγος μπορεί να συστήσει αρκετούς τύπους θεραπειών ή και απλή παρακολούθηση, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νόσου.
Συνήθως τα λεμφώματα αντιμετωπίζονται με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, βιολογική θεραπεία, με κάποιο συνδυασμό αυτών, μεταμόσχευση ή απλή παρακολούθηση.
Για τα βραδέως εξελισσόμενα NHL μπορεί να μη δοθεί αρχικά κάποια θεραπεία. Είναι η λεγόμενη τακτική «παρατήρηση και αναμονή» («watch and wait»). Εάν δεν υπάρχουν συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να προτιμήσει τη στενή παρακολούθηση του ασθενούς και να δώσει τη θεραπεία όταν πραγματικά θα χρειάζεται.

What Is It?

Non-Hodgkin's lymphoma is cancer that starts in your body's lymph system. There are a lot of different kinds, and even doctors can have a hard time telling them apart. While it's typically found in older adults, it's still one of the more common cancers in children. It's not always easy to spot, but great strides in finding and treating it means the outlook now is better than ever.






The Lymph System

Think of it as the body's cleaning service. Lymph is a watery liquid that flows between cells and clears out the stuff they don't need anymore. It's carried around in tubes that connect to lymph nodes, which are small bean-shaped filters. These trap waste and germs and help get them out of your body. You have clusters of nodes in your armpits, belly, groin, neck, and pelvis.






Lymphocytes

This is where it starts, with these white blood cells. Lymphocytes called B cells point out germs, and T cells destroy them. When these disease-fighters are done, they should die off. But with non-Hodgkin's lymphoma, they grow and divide out of control. As you get more and more of them, your lymph nodes may start to swell. Most often, it's in the B cells where things go wrong.






Early Symptoms

The most common is a swollen lymph node, usually in your armpit, groin, or neck. But these can be painless and easy to overlook. Lymph nodes can also swell when you're fighting an infection, so they're easy to shrug off.

You might also have a fever that won't go away, night sweats that soak your clothes, and weight loss for no reason, and you may be extremely tired.






Symptoms Based on Where It Is

The lymph system runs throughout the body, so lymphoma can appear almost anywhere. In your stomach, you might throw up or feel full after even a small meal. Lymphoma can make your skin itchy or give you red bumps. When it's in your chest, it can hurt and cause trouble breathing. The key is to notice when something's off and check in with your doctor.






Types of NHL

There are more than 30 kinds of non-Hodgkin's lymphomas. They differ by whether it starts in B or T cells, how the cells look, and what kinds of genes and proteins they have. Doctors also look at how fast the cancer grows and spreads. Slow ones are called indolent; faster ones, aggressive. Diffuse large B-cell lymphoma is the most common type. It typically comes on in your 60s. It's aggressive but can be cured.






Staging

Your cancer's stage has a big impact on choosing the best treatment. It tells you how advanced the cancer is. At stage I, it's in just one area of lymph nodes. Or it's in one of the lymph system organs, like the tonsils. By stage IV, it's in lymph nodes above and below your diaphragm. That's the thin muscle that separates your chest and belly. It's also in other organs like your liver or lungs.






Staging Letters

An A with the number (as in stage IA) means you have no symptoms.

B means you have fever, night sweats, or have lost some weight.

E stands for extranodal, which means the cancer has spread to tissue just outside some lymph nodes.

An X, also called bulky disease, means you have at least one tumor that's larger than 10 centimeters (about 4 inches, or roughly the width of your palm).






Biopsy

This test tells you for sure if you have cancer. Your doctor removes a swollen lymph node, or part of one, for testing. The doctor who looks at the tissue may be able to tell what type of non-Hodgkin's lymphoma you have, too. This is important because your treatment depends on it. But doctors who have less experience with lymphoma can and do get the test results wrong. If you have doubts, ask for a second opinion from a specialist.






Other Tests

These can help your doctor figure out the stage of your lymphoma as well as check on how well your treatment is working. Imaging, like a CT, PET, or MRI scan, looks for traces of cancer in lymph nodes and other parts of your body. Your doctor might do a bone marrow biopsy (taking a sample from your hipbone or breastbone with a needle) to see if cancer has spread into the soft, spongy inner part. You'll likely get blood tests, too.






Wait-and-See Approach

For a slow-growing lymphoma in the early stages, the best treatment may be no treatment at all. These types could go for years without causing any problems. That doesn't mean you ignore it, though. You'll still have regular checkups so you and your doctor can keep a close eye on things. If you have symptoms or it's a more aggressive type, you'll likely need care right away.






Chemotherapy

This common treatment uses medicine to kill cancer cells. You typically get it through pills or an IV, though you could also get a shot. You may also get more than one drug. Each chemo medicine attacks cancer in a different way, so using several can be very effective. Because the drugs act throughout your body, they may cause side effects like hair loss, throwing up, and a higher chance of infections.






Stem Cell Transplant

High-dose chemotherapy can knock out more cancer, but it also wipes out bone marrow, which is where blood cells are made. That's where this treatment comes in. First, your doctor removes and saves some of your young blood cells, called stem cells. (You can also get stem cells from a donor.) When you're finished with chemo, those saved (or new) cells are put into your body to make up for what was lost. It's also called a bone marrow transplant.






Immunotherapy

These treatments rally your immune system to attack the lymphoma. One approach is to use medications called monoclonal antibodies that glom on to cancer cells. They're like signs that say, "These cells are bad! Get rid of them!" And your body takes it from there. Another method uses antibodies with radiation in them. Once they lock onto a cancer cell, the radiation destroys it.






Targeted Therapy

Cancer cells work differently from normal cells. Targeted drugs take advantage of those differences. For example, proteasome inhibitors keep cancer cells from dividing. Kinase inhibitors get in the way of proteins that help cancer cells grow and thrive. Basically, targeted therapies attack only the cancer and spare your healthy cells. The side effects are often less severe than with chemotherapy.






Radiation Therapy

High-energy beams focus on the cancer to kill it. For an early-stage non-Hodgkin's lymphoma, this may be the only treatment you need. More often though, it's used along with something else, like chemotherapy. Each session lasts only few minutes and doesn't hurt. You typically get it 5 days a week for several weeks.






Survival Rates

Your outlook depends on a lot of things, like the type and stage, as well as your age and overall health. Generally speaking though, for non-Hodgkin's lymphoma, the 5-year relative survival rate is 70%. That means compared to every 10 people who don't have NHL, on average, seven people with NHL are still alive after 5 years. The 10-year relative survival rate is 60%. Keep in mind these numbers are not your story.






After Treatment

Even in the best case, when a cure is possible, cancer takes a toll. The disease is challenging physically and emotionally. You may worry about it coming back. It affects your work life and maybe your finances. This is where a survivorship care plan may help. It's a tool you and your doctors can use to map out what comes next. Yes, it's about follow-ups and tests, but it covers your emotional well-being, too.






Causes

In most cases, doctors just don't know. Age plays a role -- it's most common in people 60 and older. Things that weaken your immune system may raise your odds as well, like a condition you're born with, an organ transplant, or infections including HIV and bacteria related to stomach ulcers called H. pylori. There also seem to be links to chemicals used on insects and weeds, but we need more research.





Prevention

There's really not much you can do. Even the things that we know raise your chances are largely out of your control. It isn't simply a matter of healthy eating, though that can't hurt. Likewise, there's no test to find it early on. The best you can do is keep your eye out for symptoms. And if your risk is greater, keep up with your regular doctor's appointments.

SOURCES :WebMD , ONMED.GR