Το παιδί που ροχαλίζει - Snoring in Children

Τα περισσότερα παιδιά εμφανίζουν ροχαλητό κατά τη διαδρομή λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού. Αν το ροχαλητό εμφανίζεται συχνότερα και διαταράσσει τον φυσιολογικό ύπνο, τότε αυτό μπορεί να αποτελεί κύριο σύμπτωμα διαταραχής της αναπνοής στον ύπνο. Η διακοπή της ροής του αέρα στις περιπτώσεις αυτές, προκαλεί υποαερισμό των πνευμόνων, υποξαιμία και αφυπνίσεις και χαρακτηρίζεται ως αποφρακτική άπνοια του ύπνου

Συμπτώματα που θα πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς, όταν ροχαλίζει το παιδί τους είναι :

• Ροχαλητό που παρατηρείται τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας

• Συνυπάρχουσα αυξημένη αναπνευστική προσπάθεια στη διάρκεια του ύπνου

• Βραχείες παύσεις της αναπνοής και ανήσυχος ύπνος.

• Υπνηλία ή/και υπερκινητικότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας

Τα παιδιά αυτά μπορεί να εμφανίζουν υπέρταση, ανεπαρκή πρόσληψη βάρους, νυχτερινή ενούρηση, κακή σχολική επίδοση και μεταβολικό σύνδρομο. Πολλές φορές υπάρχει ιστορικό αμυγδαλεκτομής και αδενοειδεκτομής στους γονείς.

Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν επίμονο ροχαλητό είναι:

• Υπερτροφία των αμυγδαλών και των αδενοειδών εκβλαστήσεων.

• Παχυσαρκία.

• Ανωμαλίες του κρανίου και του προσώπου.

• Εγκεφαλική παράλυση.

• Μυϊκή δυστροφία.

Η Διάγνωση της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου ιδανικά τίθεται με την πολυυπνογραφία κατά τη διάρκεια του νυκτερινού ύπνου στο εργαστήριο. Η εξέταση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί με ευκολία σε παιδιά κάθε ηλικίας εφόσον υπάρχει κατάλληλος εξοπλισμός και εκπαιδευμένο προσωπικό.

Πολυυπνογραφία: διαδοχικά επεισόδια αποφρακτικών απνοιών

Αν η πολυυπνογραφία δεν είναι διαθέσιμη, μια αδρή εκτίμηση της διαταραχής μπορεί να γίνει με την χρήση της παλμικής οξυμετρίας στη διάρκεια του ύπνου.

Τέλος η χρήση ειδικών ερωτηματολογίων , όπως το Paediatric Sleep Questionnaire και το Sleep Clinical Record μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση.

Η συνήθης θεραπευτική επιλογή της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου στα παιδιά είναι η συνδυασμένη αμυγδαλεκτομή και αδενοειδεκτομή. Ρινικά κορτικοστεροειδή και ανταγωνιστές των υποδοχέων των λευκοτριενίων χορηγούνται σε παιδιά με ήπια διαταραχή. Επίσης η απώλεια βάρους μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά σε περιπτώσεις παχυσαρκίας. Σε σπάνιες περιπτώσεις απαιτείται η εφαρμογή συσκευής παροχής συνεχούς θετικής πίεσης στους αεραγωγούς. Τέλος σε επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν κρανιοπροσωπικές επεμβάσεις.

Συμπερασματικά, για το παιδί που παρουσιάζει επίμονα συμπτώματα άπνοιας του ύπνου, οι γονείς πρέπει να συμβουλευθούν ειδικό. Αυτός θα αποφασίσει αν πρέπει να γίνει μελέτη ύπνου , η οποία θα βοηθήσει αφενός στη διάγνωση της διαταραχής και αφετέρου στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας, προκειμένου να αποκατασταθεί η ποιότητα του ύπνου που απαιτείται για τη φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού.

What Causes Snoring in Children?

Snoring happens when air cannot flow freely through the airway at the back of the throat. As a person inhales or exhales, tissue around the airway vibrates6, creating an audible noise.

Multiple factors can create blockages of the airway and cause a person to snore. In children, the most common risk factors for snoring include:

Large or swollen tonsils and adenoids: The tonsils and adenoids are found near the back of the throat, and they are part of the body’s immune system. If they are naturally larger or are swollen because of infection, the tonsils and adenoids can obstruct the airway and cause snoring. This is the most common cause7 of sleep-disordered breathing in children.

Obesity: Studies have found that children who are overweight are more likely to snore8. Obesity can narrow the airway and raise the risk for SDB including obstructive sleep apnea.

Congestion: Cold-like symptoms can cause congestion that blocks the smooth flow of air, and infection may inflame the tonsils and adenoids.

Allergies: Flare-ups of allergies can cause inflammation in the nose and throat that can make it harder to breathe and raise the risk of snoring.

Asthma: Like allergies, asthma may inhibit normal breathing, and if it causes partial blockages of the airway, can provoke snoring.

Anatomic characteristics: Some people have anatomic characteristics that make it harder for them to breathe normally when sleeping. For example, a deviated septum9, in which the nostrils are not separated equally, may cause mouth-breathing and snoring.

Environmental tobacco smoke (ETS): Exposure to ETS, often referred to as secondhand smoke, can affect breathing and has been correlated with a higher risk10 of snoring in children.

Contaminated air: Low air quality or excess contaminants can pose a challenge to normal respiration and may influence a child’s chances of frequent snoring.

Shorter duration of breastfeeding: Research has found an association11 between snoring in children and reduced duration of breastfeeding. The exact reason for this is unknown, but it may be that breastfeeding helps the upper airway develop in a way that cuts down on the likelihood of snoring.

Obstructive sleep apnea is another important risk factor for childhood snoring. It is typical for children with obstructive sleep apnea to snore, including with gasp-like pauses in breath. While most children with OSA snore, not all children who snore have OSA.

SOURCES:Ελληνική Παιδοπνευμονολογική Εταιρεία, Sleep Foundation